біяграфія
Мікалай Аруцюнаў - музыка на постсавецкай прасторы вядомы. Ён стваральнік легендарнай «Лігі блюзу», якая ў 90-я разам з «крэматорый» і «Арыяй» забівала тэлеэфір. Спявак ніколькі не перажывае, што сёння яго творчасць лічыцца нефарматных. Мікалаю не прыйшлося змяняць сабе: нягледзячы на складанасці, на працягу ўсёй кар'еры выконваў толькі тую музыку, якая падабаецца.Дзяцінства і юнацтва
Мікалай Аруцюнаў нарадзіўся ў Маскве ў красавіку 1958 гады, аднак раннія гады біяграфіі музыкі прыйшліся на Кременчуг, куды па працы перавялі бацькі. Спяваў Мікалай, па ўласным прызнанні, заўсёды, колькі сябе памятаў. У 6 класе пачаў гуляць у школьным ансамблі.
Спачатку музычныя прыхільнасці выканаўцы грунтаваліся на блюзе і соўла. Пасталеўшы, Аруцюнаў слухаў Procol Harum, Yes, Emerson Lake & Palmer. Спявак і цяпер называе іх кампазіцыі грандыёзнымі.
Атрымаўшы атэстат, Мікалай паступіў ва ўніверсітэт у Калінінградзе на філалагічны факультэт, але правучыўся толькі год - студэнта, у якога на першым месцы быў рок-н-рол, адлічылі. Адукацыю ён усё ж такі атрымаў у сталічным педагагічным інстытуце. Затым некалькі гадоў адпрацаваў выкладчыкам рускай мовы і літаратуры.
І ўвесь гэты час цяга да музыкі не давала спакою, «гэта паветра, якім я дыхаю, і гэта трэба было зрабіць працай», паколькі тады ўжо існаваў калектыў «Ліга блюзу». Калі б не перабудова, музыкант так і не выйшаў бы з андэграўнду.
музыка
Група «Ліга блюзу», заснаваная яшчэ ў 1979-м, у 80-я перайшла на прафесійны ўзровень. Аб жанры калектыву казала сама назва. Склад, па прызнанні Мікалая, падабраўся «шляхетны»: Сяргей Воранаў і Аляксей Асташоў, Марыя Кац і Барыс Булкін. Песні пісалі сам Аруцюнаў, Карэн Кавалеран і Маргарыта Пушкіна. Дыскаграфія «Лігі» папоўнілася 3 альбомамі.
У 90-х блюз саступіў месца хард-року і праекту пад назвай «чацвер Аруцюнава», які выконваў каверы англамоўных кампазіцый. Затым рушылі ўслед калабарацыя «Мікалай Аруцюнаў & Funky Soul», супрацоўніцтва з мінскімі камандамі The Blues Barbarians і «Крама», дзе саліст, акрамя рускага і ангельскага, спяваў на беларускай, выступу ў якасці вакаліста з брытанскім гуртом The Booze band.
Выконваць рок, блюз, джаз і нават індыйскія матывы ў рамках адной групы спявак не лічыў магчымым - гэта не адпавядала канцэпцыі кожнага калектыву. Акрамя эканамічнага крызісу, на змену настрояў паўплываў і «сверб сольнай творчасці» у астатніх музыкаў, а абмяжоўваць людзей у іх імкненні - гэта нядобра. Ды і Мікалай у «Лізе» ужо не адчуваў ранейшай свабоды.
«Чацвер Аруцюнава» праіснаваў 3 гады, на працягу якіх выканаўца прасякнуўся стылістыкай і манерай хард-рока, гуляў любімыя песні. Аднак калега Дзмітрый чацвер імкнуўся асучасніць гучанне, а Мікалай аддаваў перавагу традыцыяналізм. Музыкі рассталіся сябрамі, і Аруцюнаў звярнуўся да не менш любімаму фанка.
Рэпертуар Funky Soul складаўся па-ранейшаму з англійскіх і амерыканскіх кампазіцый. Перакладаць тэксты спявак не захацеў зноў жа з-за стылістыкі гурта і таму, што ў гучанні на мове арыгіналу голас з'яўляецца дадатковым сольным інструментам. А пры выкананні па-руску мімаволі ўспрымаецца сэнс, які часам псуе агульную карціну.
Тым не менш, у 2008-м Аруцюнаў паэксперыментаваў з фанк-калектывам і запісаў рускамоўны альбом «Мікалай Аруцюнаў & Funky Soul».
У 2006 годзе да Мікалая звярнулася рэкламнае агенцтва, выйграў конкурс на правядзенне кампаніі па прасоўванні Сочы як сталіцы Алімпіяды. Спявак на той момант шчыльна займаўся рэкламнымі ролікамі і быў вядомы як прыхільнік "жывога" гучання. Так з'явілася песня «Гульні, якія мы заслужылі».
Аднак канчатковы прадукт, які дайшоў да тэлегледача, кардынальна адрозніваецца ад таго, што прапаноўваў Аруцюнаў. Па словах аўтара, прадзюсары «галаву марочылі шляхетна, а потым зразумеў, што, напэўна, людзі хацелі, каб іх аранжыроўшчык таксама што-небудзь зарабіў». Хоць тое, што атрымалася, гучыць весела.
У 2009 годзе Аруцюнаў пачаў працаваць на радыё, вёў перадачу «Гістарычная справядлівасць», дзе распавядаў аб музычных калектывах, чые імёны ведаў толькі вузкае кола сапраўдных прыхільнікаў.
У 2014-м надышоў чаргу жанру прагрэсіў. Працаваць з арт-рок-камандай Мікалай марыў даўно, але разумеў, што стварыць уласную з нуля немагчыма, таму далучыўся да групы «Кворум», чыя манера гульні нагадала Genesis і Camel.
Прагрэсіў-рок, на думку Аруцюнава, складаней, чым тое, што выконвалася раней. Блюз, соул і хард-рок - гэта каранёвыя жанры, а стыль «Кворум» мяркуе адсочванне гармоніі, памеру і формы. Мікалаю спатрэбілася некаторая ўнутраная перабудова, вакальная і ідэалагічна-ментальная.
У новым калектыве спявак не змяніў уласным перавагам, усе таксама выконвае класіку 70-80-х гадоў: Emerson і Van Der Graaf Generator, Darryl Way`s Wolf і Pink Floyd, Curved Air і Atomic Rooster, King Crimson, Argent. Акрамя гэтага, у «Кворум» назапасіўся і свой матэрыял, які гурт граў яшчэ да прыходу Аруцюнава. Саліст разлічвае на тое, што ў будучыні створыць з камандай сумесныя кампазіцыі.
Асабістае жыццё
Пра сям'ю Мікалая Аруцюнава вядома мала. Разам з жонкай спявак выгадаваў сына Сяргея, з якога, па словах бацькі, атрымаўся выдатны менеджэр.
Малады чалавек параіў бацькам ўкласці сродкі ў куплю старадаўняга 46-пакаёвага замка ў Чэхіі, дзе сямейства планавала пасля жыць, а першы час прыязджала на адпачынак. З нерухомасцю праз 3 гады прыйшлося расстацца з прычыны вялікай колькасці канцэртаў Аруцюнава і занятасцю на радыё.
Мікалай Аруцюнаў зараз
У жніўні 2018 года Мікалай Аруцюнаў і «Кворум» сталі хэдлайнерамі фэсту «Рок-панорама». Мерапрыемства, якое зарадзілася ў сярэдзіне 80-х, атрымала другое дыханне ў 2016-м.Яшчэ ў 2013 годзе ў інтэрв'ю «Аргументы і факты» Мікалай сказаў, што не збіраецца ўдзельнічаць у «Голасе» падобна некаторым сваім калегам (тады на сцэну шоу выйшаў Андрэй Давидян). Аднак праз 5 гадоў гледачы ўбачылі легенду блюзу на «Сляпых праслухоўваннях» чарговага сезона тэлеперадачы, на гэты раз прыцягнуў музыкаў ва ўзросце ад 60 гадоў і старэй.
Аруцюнаў пабіў журы з першай спробы выкананнем кампазіцыі Mercedes Benz, якая стала адной з апошніх песень у жыцці знакамітай амерыканскай вакалісткі Джэніс Джоплін. Нягледзячы на тое, што каманда настаўнікаў праслухала да гэтага не аднаго прафесіянала, ўпусціць такога ўдзельніка яны не змаглі. Мікалай абраў каманду пад кіраўніцтвам Леаніда Агуціна, які, дарэчы, павярнуўся да спевака апошнім, пасля некаторых роздумаў.
Дыскаграфія
- 1991 г. - «Няхай жыве рытм-энд-блюз!» (У складзе «Лігі блюзу»)
- 1998 года - «Жывая калекцыя» (у складзе «Лігі блюзу»)
- 2002 - «чацвер Аруцюнава»
- 2006 - «The Booze Band. Live in Moscow »
- 2008 - «Мікалай Аруцюнаў & Funky Soul»
- 2012 - «A Singer in a Band»
- 2012 - «Мікалай Аруцюнаў & The Blues Barbarians. Live in Minsk »
- 2013 - «Бронефанк» (у складзе Funky Soul)
- 2017 - «Piggy Pig Pig» (у складзе «Кворум»)