біяграфія
Веру Цітову нярэдка называюць актрысай эпізодаў. Жанчыне так і не дасталася запаветная галоўная роля ў кіно. Аднак і другарадныя гераіні Веры Аляксееўны былі сыграны неверагодна таленавіта: ім хацелася верыць і суперажываць. Менавіта таму Цітова засталася ў памяці кінаманаў як яркая і характэрная акторка, кожная праца якой вартая ўвагі.Дзяцінства і юнацтва
Будучая улюбёнка гледачоў нарадзілася 28 верасня 1928 года ў вёсцы Сабакеевка (цяпер гэта тэрыторыя Рэспублікі Татарстан). Неўзабаве пасля нараджэння дзіцяці бацькі Веры пераехалі ў Казань. Дзяўчынка даволі рана страціла бацьку: ёй было толькі 12 гадоў, калі той загінуў у Фінскай вайне. Мама Цітова працавала на мясцовым ільнокамбінаце.
Акцёрская прафесія вабіла Веру Цітову з ранніх гадоў, таму, скончыў 8 класаў, дзяўчына адразу адправілася ў тэатральную студыю. У 1947-м Вера Аляксееўна ўжо стала выпускніцай і адразу ж паступіла на службу ў Казанскі драматычны тэатр імя Васіля Качалава.
На сцэне акторку можна было ўбачыць у вобразе Надзі (спектакль «Ворагі»), Шурка (у пастаноўцы «Ягор Булычоў і іншыя"), Зойка Толоконцевой (у драме па творы «Гады падарожжаў» Аляксея Арбузава). Тэатральная біяграфія артысткі даволі шырокая: у яе паслужным спісе дзесяткі згуляных роляў.
фільмы
Першая экранная роля дасталася Веры Аляксееўне у 1959 годзе - яна згуляла ў карцінах «Сварка ў Лукаш» і «Гарачая душа». Абедзве ролі былі другараднымі, аднак талент Цітова заўважылі рэжысёры, і з тых часоў ёй пастаянна прыходзілі запрашэнні ў новыя і новыя праекты. Фільмаграфія актрысы пачала паступова папаўняцца.
У 1961-м Вера Цітова згуляла ў дзіцячым фільме «Браты Камарова». Кранальныя летнія прыгоды траіх хлопчыкаў не пакінулі абыякавымі ні юных гледачоў, ні кінаманаў старэй. Галоўныя вобразы ў карціне дасталіся акцёрам Іне Макаравай, Валодзю Марееву, Боры Бархатова. Вера Аляксандраўна тут паўстала ў ролі строгай выхавальніцы аднаго з братоў.
Тады ж выйшлі фільмы «Гарызонт» і «Вадзянік», а годам пазней Цітова паўдзельнічала ў здымках музычнай камедыі «Черемушках» па сцэнары даволі вядомага Герберта Рапапорт. У цэнтры сюжэту аказваецца лёс Ліды Бабуравай (актрыса Вольга Заботкина), якая нечакана атрымала новую кватэру. Радасці дзяўчыны няма мяжы, аднак неўзабаве высвятляецца, што з-за блытаніны ў дакументах ёй дасталіся неіснуючыя квадратныя метры. Тут партнёрамі Веры Цітова па здымачнай пляцоўцы сталі Уладзімір Васільеў, Генадзь Бортнікаў, Уладзімір Земляникин.
1966 й адзначаны ў фільмаграфіі актрысы працай у культавай карціне «Рэспубліка ШКИД», знятай паводле аднайменнага твору пісьменнікаў Рыгора Белых і Аляксея Ерамеева (які працаваў пад псеўданімам Л. Панцялееў). Фільм запомніўся таленавітай гульнёй Сяргея Юрскага, Юліі Бурыгиной, Льва Вайнштейна. Веры Цітова тут дасталася другарадная роля кухаркі Марты. Гэтая карціна палюбілася савецкім гледачам і нават атрымала дзве ўзнагароды ад Маскоўскага і Ленінградскага кінафестываляў.
У 1968-м Вера Цітова зноў з'явілася ў кадрах фільмаў для дзяцей: выйшлі карціны «Снягурка» і «Старая, старая казка». У апошняй Вера Аляксееўна паўстала ў ролі ведзьмы. Сама карціна стала нейкім киноальманахом, сабраным з казак пісьменніка Ганса Хрысціяна Андэрсана. Тут калегамі Цітова па кадры сталі акцёры Алег Даль, Марына Неелова, Георгій Віцын, Уладзімір Этуш. «Старая, старая казка» не толькі стала любімым фільмам некалькіх пакаленняў дзяцей, але і ганаравалася дыплома на кінафэстывалі ў Італіі.
Яшчэ адна значная праца ў кар'еры артысткі - ролю ў фільме Навума Бірмана «Настаўнік спеваў». Сюжэт гэтай карціны гарманічна злучыў камічныя і сумныя эпізоды: у фільме змяшаліся кватэрнае пытанне, кранальная каханне да хатняга гадаванцу, а таксама ўзаемаадносіны настаўніка спеваў з выхаванцамі. У тытрах гэтай карціны запісаныя прозвішчы акцёраў Ірыны Алфёравай, Вольгі Волкавай, Андрэя Папова. Веры Аляксееўне тут дасталася эпізадычная роля дамы ў цырульні.
У 1975 годзе на экраны выйшла яшчэ адна «дзіцячая» праца Цітова - акторка згуляла ў фільме «Навагоднія прыгоды Машы і Віці». Гэтая павучальная казка прыйшлася даспадобы не толькі дзецям, але і дарослай аўдыторыі, а гульня Наташы Сіманавай (роля Машы) і Юры Нахратова (Віця) не саступіла таленту дарослых актораў. Вера Аляксееўна ў гэтай карціне прымерыла вобраз адушаўлёнай Печкі, таксама ў фільме сыгралі Міхаіл Баярскі, Барыс Смолкін, Ігар Яфімаў.
1980-я таксама прынеслі акторцы мноства роляў. Вера Цітова з'явілася ў карцінах «Святло ў акне», «Восем дзён надзеі», «Руды, сумленны, закаханы», «Шукаю сябра жыцця" і шэрагу іншых.
Апошнім мастацкім фільмам ў кар'еры Веры Цітова стала драма Леаніда Менакера «Сабачы баль», у якой актрыса паўстала ў вобразе начальніцы вакзала Галіны Фёдараўны. Таксама ў карціне згулялі Юры Арлоў, Алена Анісімава, Таццяна Захарава. На экраны «Сабачы баль» выйшаў у 1990 годзе. Пазней Цітову можна было ўбачыць у дакументальным праекце «Каб памяталі. Аляксей Смірноў », прысвечаным памяці акцёра.
Асабістае жыццё
Першым мужам актрысы стаў Аляксандр Сысоеў. Муж Веры Цітова не меў адносін да свету мастацтва - Аляксандр Пятровіч працаваў інжынерам-энергетыкам. Пара ажанілася ў 1953-м, а праз год Вера Аляксееўна падарыла мужу першынца. Хлопчыка назвалі Уладзімірам. Асабістае жыццё мужа і жонкі не склалася.
З-за працы актрыса шмат часу праводзіла ў Ленінградзе, а Сысоеў перабірацца ў Паўночную сталіцу не планаваў, аддаючы перавагу родную Казань. Доўгія расстання і частыя рознагалоссі зрабілі сваю справу, і гэтыя адносіны распаліся.
Яркая прыгажуня ня доўга заставалася адна: неўзабаве Вера Цітова зноў выйшла замуж. На гэты раз выбраннікам жанчыны стаў калега па акцёрскім цэху Аляксандр Густавсон. Адносіны ў новай сям'і складваліся добра, і адзінае, што азмрочвала шчасце актрысы - гэта туга па сыне. Справа ў тым, што Уладзімір застаўся жыць з бацькам у Казані. Агульных дзяцей у Цітова і Густавсон не было.
Характэрна, што фота Веры Цітова ў маладосці часта параўноўваюць з другога актрысай - Ніны Касторф. На думку карыстальнікаў Сеткі, жанчыны вельмі падобныя.
смерць
Апошнія гады жыцця акторка правяла ў адзіноце: яе муж памёр, а сын не меў магчымасці часта прыязджаць у Пецярбург. Сама ж Вера Цітова не хацела вяртацца ў Казань. Вядома таксама, што жанчына пакутавала ад цукровага дыябету, які падтачыў здароўе усенароднай улюбёнкі.
Актрысы ня стала 25 сакавіка 2006 года. Веры Цітова было 77 гадоў. Магіла Веры Аляксееўны знаходзіцца на санкт-пецярбургскім Смаленскам могілках.
фільмаграфія
- 1959 - «Сварка ў Лукаш»
- 1962 - «Черемушках»
- 1966 - «Рэспубліка ШКИД»
- 1968 - «Старая, старая казка»
- 1972 - «Настаўнік спеваў»
- 1975 - «Навагоднія прыгоды Машы і Віці»
- 1980 - «Святло ў акне»
- 1983 - «Магія чорная і белая»
- 1987 - «Шукаю сябра жыцця»
- 1987 - «Сярэбраныя струны»
- 1990 - «Сабачы баль»