біяграфія
Сваёй вядомасцю Міхаіл Уладзіміраў абавязаны фільмах «Даун Хаўс» і «ДМБ», але яго творчая біяграфія складаецца не толькі з "чорных" камедый. Ён сыграў дзясяткі роляў у кіно і серыялах і з'яўляецца вядомым тэатральным акторам. Лепш за ўсё Міхасю атрымоўваюцца камедыйныя персанажы, але яго амплуа імі зусім не абмяжоўваецца.Дзяцінства і юнацтва
Міхаіл Барысавіч Уладзіміраў нарадзіўся ў Маскве 28 лістапада 1976 года. Яго бацькі былі творчымі людзьмі: маці - мастаком па тканінах (пасля нараджэння сына яна пакінула кар'еру), а бацька Барыс Паўлавіч Уладзіміраў быў савецкім эстрадным артыстам, папулярным у 70-80 гадах. Разам з Вадзімам Тонковым ён выступаў у складзе дуэта «Вераніка Маврикиевна і Аўдоцця Никитична» з камічнымі маналогамі. Яго не стала, калі сыну было 12 гадоў.
Моцны ўплыў на выбар будучай прафесіі аказаў дзядзька хлопчыка Міхаіл Дзяржавін. Ён падтрымаў сям'ю Уладзімірава пасля смерці бацькі, а Мішу часта браў на свае выступленні. Падлетак быў зачараваны сцэнай і творчай атмасферай і пачаў рыхтавацца да акцёрскай кар'еры. У дзяцінстве Міхаіл вучыўся ў тэатральнай школе, а пасля атрымання сярэдняй адукацыі паступіў у Шчукінскае вучылішча.
Будучы сваяком вядомага чалавека, ён баяўся, што аднакурснікі палічаць яго поспех на ўступных іспытах «блатам», але гэтага не адбылося - адносіны з іншымі студэнтамі ў яго склаліся выдатныя. Міхаіл стаў старастай курса і заставаўся ім да самага выпуску. У маладосці Уладзіміраў вучыўся з Максімам Аверын, Антон Макарскі, Вольгай будзінаў. З многімі аднакурснікамі ён мае зносіны і сёння.
тэатр
Першыя некалькі гадоў вучобы Уладзіміраў ня здымаўся ў кіно, хоць запрашэнні былі: тады яго больш цікавіла гульня на тэатральнай сцэне. Ён сыграў ролі ў спектаклях «Цень», «Аршын мал Алан», а таксама ў «Двух веронцах». У дыплёмным спектаклі «Беднасць не загана" па матывах твораў Астроўскага выпускніку дасталася роля Африкана Савічава.
Скончыўшы «Шчупака», Міхаіл паступіў у Тэатр сатыры - туды ж, дзе служыў яго знакаміты дзядзька. «Зорнае» сваяцтва зусім не дапамагло пляменніку Дзяржавіна адразу пракласці дарогу да вялікіх ролях: напрацоўваць майстэрства юнаму акцёру прыйшлося паступова. З часам, паказаўшы свой талент, Міхаіл стаў удзельнікам знакамітых пастановак «Гаспадыня гасцініцы», «Таленты і прыхільнікі», «Утаймаванне свавольнай» і набыў свой круг прыхільнікаў.
фільмы
У дэбютным фільме Міхаіл зняўся яшчэ на першым курсе інстытута. Гэта была камедыя «Жаніх з Маямі»: там пачатковец акцёр сыграў эпізадычную ролю моднага юнакі з плэерам - выпадковага наведвальніка скурвендыспансера, куды па сюжэце трапляюць галоўныя героі. Пасля гэтага ён актыўна працаваў у тэатры, а здымкі пакінуў. Кіно стала важнай часткай жыцця Міхаіла толькі ў пачатку 2000-х гадоў.
Першай гучнай працай Уладзімірава стала роля Лаўрова ў фільме «ДМБ» - сатыры на паўсядзённае жыццё расійскай арміі. Спакойны сяржант, прымушае навабранцаў адлюстроўваць «дэмбельскі цягнік", стаў адным з любімых персанажаў у гледачоў. Поспех фільма быў гучным, а рэжысёр Раман Качанов запрасіў Міхаіла ў сваю наступную працу - «Даун Хаўс».
У гэтай карціне, сюжэт якой уяўляў сабой вольную інтэрпрэтацыю «Ідыёта» Дастаеўскага, Уладзіміраў сыграў Ганю Иволгина. Фільм ацаніла публіка з нестандартным пачуццём гумару, а крытыкі апынуліся абураныя вольнасці трактоўкі класічнага рамана, грубіянствам жартаў і жорсткасцю некаторых сцэн. Іван Ахлабысцін, сааўтар сцэнарыя, пазней прызнаў, што перабор месцамі ўсё ж быў.
Далей Міхаіл працягнуў супрацоўніцтва з рэжысёрам, які на гэты раз адмовіўся ад жанру «чорнай» камедыі ў карысць ваеннай драмы. У карціне «Ар'е», прысвечанай гісторыі таленавітага габрэйскага хірурга, Уладзімірава дасталася роля бацькі галоўнага героя.
Акцёр «засвяціўся» і ў культавым серыяле «Брыгада», праўда, толькі ў эпізодзе (член злачыннай групоўкі Бека). Першую галоўную ролю ён адыграў у камедыйным фільме «Тайская ваяж Сцяпанавіча», пазней зняўся і ў працягу разам з Іллёй Алейнікавым. Іншыя прыкметныя працы Міхаіла - стыліст Лёлік ў фільме «Двое каля ёлкі, не лічачы сабакі», ротмістр Пришибякин ў «Пелагеі і белым Бульдог», ляпсус у фэнтэзійным фільме «Таемны горад» і журналіст Носаў ў «цыганочку з выхадам».
Асабістае жыццё
Міхаіл Уладзіміраў быў жанаты двойчы, у яго двое дзяцей. У першы раз ён узяў шлюб з аднакурсніц Вольгай Баландзін яшчэ падчас вучобы ў Шчукінскае вучылішча. Яна нарадзіла сына, якога назвалі Сцяпанам. Праз 7 гадоў жонкі разышліся.
Аб другой жонцы акцёра вядома няшмат. Вяселле з выбранніцай Настай згулялі таемна. Вядома, што да гэтага яны сустракаліся 4 гады, а на шлюб паклікалі менш 10 гасцей, сярод якіх былі толькі блізкія сваякі.
У 2014 годзе ў сям'і нарадзілася дачка Сафія. Нягледзячы на тое, што акцёр не любіць распаўсюджвацца пра асабістае жыццё, фота шчаслівай пары з нованароджанай малечай тады ўсё ж патрапілі ў СМІ.
Міхаіл Уладзіміраў зараз
Апошняй на сённяшні дзень маштабнай работай акцёра ў кіно стала роля ў шматсерыйным фільме «Крывавая пані». Стужка пра лёс Салтычихи - жорсткай рускай памешчыцы - выйшла на экраны ў лютым 2018 года. Уладзіміраў сыграў у ёй ролю князя Мансурава.
Цяпер ён таксама шмат працуе на сцэне роднага Тэатра сатыры і здымаецца ў працягу крымінальнага серыяла «Маскоўская хорт» пра будні аддзела крымінальнага вышуку, дзе гуляе эксперта Веньяміна Скобельникова.
фільмаграфія
- 1994 - «Жаніх з Маямі»
- 2000 - «ДМБ»
- 2000 - «Нам - 75!»
- 2001 года - «Даун Хаўс»
- 2001 года - «Пад Палярнай зоркай»
- 2002 - «Брыгада»
- 2002 - «Каменская 2»
- 2005 - «Тайская ваяж Сцяпанавіча»
- 2005 - «Двое ў елкі, не лічачы сабакі»
- 2006 - «Іспанская ваяж Сцяпанавіча
- 2006 - «Кропка»
- 2006 - «Зрух»
- 2015 - «Грошы»
- 2015 - «Ніка»
- 2017 - «Абмен»
- 2017 - «Крывавая пані»
- 2018 - «Маскоўская хорт 2»