біяграфія
Беларускі гурт «Лепрыконсы» ўварвалася ў расійскія хіт-парады раптоўна ў канцы 90-х з хітом «Халі-галі, паратрупер». Потым былі «Дзяўчынкі палюбілі не я», «Таполі» і іншыя. Сённяшнім слухачам гурт ужо не так добра знаёмая, але па-ранейшаму ў караоке-барах яе заказваюць і з задавальненнем спяваюць. У цэлым жа завадныя і іранічныя песні «Лепрыконсаў» да гэтага часу блізкія аматарам музыкі постсавецкай прасторы.Гісторыя стварэння і склад
Група «Лепрыконсы» з'явілася ў 1996 годзе, пасля таго як вакаліст панк-гурта «Kindergarten» ( «Дзіцячы сад») Ілля Міцько вырашыў сысці з калектыву і стварыць нешта сваё. На той момант Міцько было 16 гадоў. Папрацаваўшы з прыяцелем Фёдарам Хведаруком лета на будоўлі, атрымалася назапасіць грошы і набыць інструменты. Так з'явілася група.
Музычная біяграфія групы простая і складаная адначасова. Пасля запісу першай демокассеты ў «Лепрыконсы» з'явіўся акардэаніст. У яго перакваліфікаваўся бас-гітарыст Уладзімір Федарук, які скончыў музычную школу па класе акардэона. У групу ўвайшлі і іншыя пачаткоўцы музыканты. Назва калектыву музыканты тлумачаць так:
«У грэцкай міфалогіі быў бог тупасці, весялосці і распусты. І клікалі яго лепрыконы. А яшчэ неяк зусім выпадкова глядзелі ужасцік, які так і называўся - «лепрыконы». А гулялі тады хард-кор, панк-рок. Словам, гэта было НАШАЯ назва! ».Першы пробны альбом запісалі, і ў групе пачалася цякучка. Музыкі змяняліся адзін іншым. У першым складзе аб'ядналіся чатыры музыкі: саліст Ілля Міцько, які таксама гуляў на гітары, бас-гітарыст Уладзімір Федарук, бубнач Андрэй Малашэнка, гітарыст Сяргей Лысы. Праз год з першага складу застаўся роўна палова ўдзельнікаў - Міцько і Хведарук, на бас-гітару прыйшоў Міхаіл Краўцоў, на барабаны - Сяргей (Сундук) Барысенка.
Змена музыкаў працягваецца на працягу ўсяго існавання гурта. У 1998-2001 гадах у калектыве, акрамя нязменных удзельнікаў Міцько і Хведарука, гулялі: Канстанцін Калеснікаў (бас-гітара), Сяргей (Сундук) Барысенка (барабаны), Родослав Сосновцев (труба), Яўген Пахомаў (трамбон). З гэтым складам каманда пераехала ў Маскву.
«Лепрыконсы» заключылі кантракт са студыяй "Саюз". У Маскве музыкаў пасялілі ў 3-пакаёвай кватэры насупраць ўзарванага пасля тэракту дома. Гэта прыгнятала, і як толькі спала першая істэрыя, звязаная з іх творчасцю, «Лепрыконсы» зазбіраўся дадому. Музыкі з'ехалі, а Ілля яшчэ чатыры месяцы пажыў ў сталіцы, але, зразумеўшы, што "адзін у полі не воін», вярнуўся ў Мінск.
Група аднавіла сваю творчасць. На змену Барысенка і Калеснікава прыйшлі Кірыл Канюшык і Дзіма Харытановіч. Тады ў «Лепрыконсаў» пачынаюцца масавыя гастролі. За час існавання калектыву музыкі аб'ездзілі Расію і Украіну, пабывалі ў Італіі, Іспаніі, Францыі, Манака.
На 2009 год на афіцыйным сайце паказаны наступны склад музыкаў: акрамя Іллі Міцько і Уладзіміра Федарука, у групе - бас-гітарыст Аляксей Зайцаў, бубнач Сяргей Подливахин, трубач Пётр перуанец Марцінкевіч, трамбаніст Дзмітрый Найдзяновіч. Гэты склад саліст і заснавальнік Ілля Міцько называе самым моцным.
музыка
Дыскаграфія «Лепрыконсаў» уключае 9 альбомаў. Стартавала група з музыкай у стылі хард-рок і з тэкстамі на англійскай мове. Першая касета з дэмазапісу пад назвай «Дзеткі» з'явілася ўжо на наступны год пасля пачатку працы. Выпусцілі 20 касет з гэтым альбомам, прадалі - 10.У 1997 годзе гурт «Лепрыконсы» запісала першы паўнавартасны альбом «Чалавек ідзе і ўсміхаецца». Пазней ён выйшаў пад назвай «Нам з табою было super» (1999 год). Альбом запісалі на студыі «Рок-акадэмія» ў Кірылы Есіпава. З 12 трэкаў самым гучным і вядомым стаў «Халі-галі паратрупер».
Для многіх прыпеў песні «Халі-галі паратрупер» усяго толькі набор незразумелых слоў, але ў адным з інтэрв'ю Ілля Міцько распавёў, што гэта назвы атракцыёнаў у мінскім парку. Цікавая і гісторыя стварэння хіта. Тэкст Міцько прыдумаў у ваннай пакоі, калі прымаў душ.
Ідэя была ў тым, каб напісаць песню пра атракцыёнах, якія працуюць у парку Чалюскінцаў, і аддаць кіраўніцтву, каб яе ўключалі для наведвальнікаў. А «Лепрыконсы» планавалі гуляць летам на сцэне там жа. Але вынік апынуўся нават лепш, чым меркавалася. Песня нарадзілася і патрапіла на радыё. А пасля гэтага для выступу кампазіцыю перарабіла каманда КВЗ БДУ. Так прыйшла сапраўдная папулярнасць.
Пачаліся гастролі, удзел у фестывалях. Адным са значных стала «Нашэсце-2000». У гэтым годзе "Лепрыконсы" выступілі ў ролі хэдлайнераў.
У 2001 годзе гурт запісаў альбом «Усе хлопцы перцы». У яго ўвайшлі 13 песень. Першай у спісе трэкаў значыцца кампазіцыя з іранічным назовам «Дзяўчынкі палюбілі не я». На песню ў тым жа годзе знялі кліп. Праца ішла на працягу 24 гадзін у павільёнах «Масфільма». У галоўнай ролі знялася звычайная дзяўчына з маскоўскага метро, мафіёзі сталі прафесійныя акцёры тэатра.
Амаль кожны кліп групы мае сваю гісторыю. Напрыклад, відэа на песню «Студэнты» знялі кіеўскія прыхільнікі калектыву. Хлопцы звязаліся з Міцько ў соцсетях і прапанавалі бясплатна зняць кліп. Музыкі спачатку сумняваліся, а потым вырашылі паспрабаваць, але загадзя папярэдзілі: калі ролік не спадабаецца, яго аддаваць нікуды не будуць.
Кліп здымалі ва ўкраінскай малосемейке. Здымкі з калектывам працягваліся паўдня, астатняе здымалі ўжо без іх. А потым здымачная група знікла. Калі музыкі вырашылі, што нічога не выйшла, ім скінулі спасылку на гатовы кліп. На думку Іллі Міцько, усё атрымалася і відэашэраг цалкам адпавядае духу песні.
Кліп на «Масквічы» быў запісаны ў 2002 годзе, адразу пасля тура па Беларусі. На думку музыкаў, ён не атрымаўся, а вось гледачы высока ацанілі твор рэжысёра Івана Пінігіна. Высокую ацэнку ён атрымаў у гледачоў «MTV Russia».
Сам саліст і заснавальнік гурта Ілля Міцько найзыркім называе кліп на песню «Таполі». У яго ўвайшлі матэрыялы з канцэртаў 2000-2001 гадоў. Рэжысёр кліпа - Максім Ражкоў.
У 2011 годзе гурт «Лепрыконсы» сумесна з артыстам «Comedy Club» Вадзімам Галыгіным запісалі альбом «Падарунак». Большасць песень у альбоме напісаў сам Галыгін. Пасля гэтага альбомы ў гурта ўжо не выходзілі. У 2017 годзе ў Сеціве з'явіўся сінгл «Super дзяўчынка».
Група «Лепрыконсы» цяпер
Саліст групы «Лепрыконсы» Ілля Міцько, апроч дзейнасці ў групе, працуе на ўласнай студыі гуказапісу, якую назваў «SUPER8». Сёння група «Лепрыконсы» не так папулярная, як у 90-я і ў пачатку 2000-х, але гэта не бянтэжыць саліста. У адным з інтэрв'ю ён сказаў:
«Я ніколі не хацеў, каб у мяне былі папулярнасць ці слава ў разуменні селебрыці. Я не хачу быць селебрыці! Я адчуў на сабе гэтыя моманты зносу башкі ад папулярнасці. Цяпер я хачу проста займацца любімай справай, пісаць песні і хачу, каб у мяне была запатрабаванасць ».І ў калектыву усё гэта ёсць.
"Лепрыконсаў" запрашаюць на карпаратывы і вечарынкі, яны ўдзельнічаюць у канцэртах, ездзяць на гастролі.
У 2018 годзе «Лепрыконсы» па-ранейшаму гастралююць па гарадах у Беларусі і за яе межамі. У пачатку года выступ гурта адкрывала чэмпіянат Беларусі па футболе. Таксама каманда гуляла ў Алматы, у Нарыльску, прымала ўдзел у фестывалі «GrelkaFest» у Шерегеш.
У гурта ёсць старонка ў сацыяльнай сетцы «Укантакце», дзе музыкі выкладваюць інфармацыю аб маючых адбыцца канцэртах і некаторыя свае фота.
Дыскаграфія
- 1997 - «Чалавек ідзе і ўсміхаецца»
- 1999 - «Нам з табою было SUPER»
- 2001 года - «Усе хлопцы перцы!»
- 2001 года - «... ля Таполі!»
- 2003 - «З захаду на ўсход»
- 2007 - «Бездаты»
- 2009 г. - «Па правадах» (інтэрнэт-сынгл)
- 2010 - «Дзесяцігодка»
- 2011 - «Падарунак» (сумесна з Вадзімам Галыгіным)
- 2017 - «Super дзяўчынка» (інтэрнэт-сынгл)
кліпы
- 1999 - «Халі-галі, паратрупер»
- 2000 - «Масквіч»
- 2001 года - «Таполі»
- 2001 года - «Дзяўчынкі палюбілі не я»
- 2002 - «Мора»
- 2004 г. - «Гарадок»
- 2004 г. - «Насця»
- 2007 - «Салдаты»
- 2011 - «Па правадах»
- 2012 - «Студэнт»