біяграфія
Эміль Вернік - родапачынальнік знакамітай тэатральнай дынастыі. Бацька акцёра Ігар Вернікам і тэатразнаўца Вадзіма Вернікам, Эміль Рыгоравіч вядомы укладам у тэатральнае справа савецкага часу і ўдзелам у стварэнні "Залатога фонду» радыёвяшчання.Дзяцінства і юнацтва
Эміль Рыгоравіч Вернік нарадзіўся 4 верасня 1924 года. Яго радзімай стаў горад Адэса. Па нацыянальнасці Вернік - украінец. У 5 гадоў разам з бацькамі хлопчык пераехаў на пастаяннае месца жыхарства ў Харкаў. Тут ён паступіў у школу і ў 1941 годзе атрымаў атэстат сталасці, які пацвярджае завяршэнне навучання.
Тэатр і творчая дзейнасць прыцягвалі Эміля з дзяцінства, таму выбар будучай прафесіі не быў для яго загадкай. Вернік падаў дакументы ў Украінскі тэатральны інстытут і пасля праходжання ўступных выпрабаванняў стаў студэнтам ВНУ.
Другая сусветная вайна закранула Украіну. Калі восенню 1941 года стала ясна, што фашысты падабраліся да мяжы краіны занадта блізка і вось-вось увойдуць у Харкаў, сям'я Эміля эвакуіравалася. Вернікам перабраліся ў Казахстан, дзе ўплыў вайны было менш разбуральным. Тут Эміль стаў работнікам свиносовхоза, але не забываў пра свае захапленні. Творчы патэнцыял і здольнасць маладога чалавека былі моцныя. Ён ўласнымі сіламі арганізаваў драматычны гурток на базе мясцовага клуба моладзі.
Даведаўшыся, што Украінскі тэатральны інстытут эвакуіраваны ў Саратаў, Эміль Вернік адразу вырашыў перабрацца ў гэты горад, каб размяшчаць магчымасцю працягваць навучанне па спецыяльнасці. У той час у Саратаве размяшчаўся і ГІТІС. Сітуацыя склалася такім чынам, што маскоўскі ВНУ быў аб'яднаны з украінскім і стаў як бы яго дадатковым аддзяленнем.
Студэнты інстытута былі занятыя ў пастаноўках Тэатра оперы і балета Саратава. У ліку дэбютных спектакляў Эміля Вернікам апынулася «Пікавая дама», у якой ён выходзіў на сцэну разам з Мікалаем Багатыровым і Сяргеем Глазырына. У 1942 году ГІТІС вярнуўся на звыклае месца ў Маскве. Па выніках навучання Вернік стаў уладальнікам дыплома гэтага інстытута па кірунку «акцёрскае майстэрства».
Тэатр і рэжысура
Творчая біяграфія маладога чалавека складвалася ўдала. У 1947 году Вернік стаў акцёрам тэатра «Маскоўскія літаратурныя чытанні». Пазней спрабаваў сябе на падмостках ўстановы як пастаноўшчык. Аж да 1958-га артыст служыў у тэатры ў якасці драматычнага выканаўцы і рэжысёра.
У 1958-м Эмілю Вернікам выпаў шанец паспрабаваць сябе на Усесаюзным радыё. Ён стаў пастаноўшчыкам перадач. Першыя выпускі ствараліся пад патранажам рэжысёра і сцэнарыста Віктара Сямёнавіча Гейман. Талент і патэнцыял мужчыны складана было не заўважыць. Ён хутка дамагаўся поспеху і не спыняўся перад новымі задачамі. У 1969 году Вернікам прызначылі галоўным рэжысёрам літаратурна-драматычнага вяшчання. Артыст не мог і марыць пра такога гонару ў маладосці.
Прафесійная актыўнасць Эміля Рыгоравіча не абмяжоўвалася радыё і артыстычнымі выступамі. Яго цікавіла акцёрскае майстэрства як кірунак і сфера мастацтва, таму з 1970 года дзеяч культуры арганізоўваў і вёў дружалюбныя сустрэчы з артыстамі савецкай і замежнай сцэн. Вернік раскрываў публіцы нязведаныя боку асобы любімых акцёраў, дапамагаў стаць бліжэй да куміраў мільёнаў. Цікава, што падобныя сустрэчы праводзіліся арганізатарам як Маскве, так і ў Берліне, Будапешце, Празе і іншых гарадах.
На пасадзе рэжысёра Усесаюзнага радыё Эміль Рыгоравіч прабыў да 2002 года. Вернік кіраваў стварэннем больш за 200 радыёспектакляў, што знаёмяць слухачоў з творамі класікаў і сучасных аўтараў. У іх ліку былі пастаноўкі паводле твораў Канстанціна Сіманава, Эрыха-Марыі Рэмарка, Генрыха Бёля, Джона Голсуорсі і іншых пісьменнікаў. Большасць гэтых праектаў цяпер складаюць «Залаты фонд" расійскага радыё.
У Аўдыёспектакль Эміля Вернікам ўдзельнічалі найталенавітыя і вядомыя акцёры савецкага часу: Юры Завадзкі, Алег Табакоў, Андрэй Міронаў, Таццяна Дароніна, Іна Чурыкава, Расціслаў Плятт. З рэжысёрам супрацоўнічалі Алег Барысаў, Леў Дураў, Вольга Якаўлева і іншыя драматычныя выканаўцы.
Асабістае жыццё
Эміль Вернік стаў паспяховым дзеячам культуры і мастацтва эпохі Савецкага Саюза. Стварыўшы сям'ю, ён даў дзецям магчымасць развівацца ў тым жа кірунку, што і ён. У шлюбе з музычным педагогам Ганнай Паўлаўнай Эміль Рыгоравіч стаў бацькам двух сыноў-блізнят, Ігара і Вадзіма. Муж і жонка не стала ў 2009 годзе.
Сёння Ігар Вернікам - знакаміты акцёр, артыст маскоўскага МХТ, шоўмэн, удзельнік дзяржаўных і прыватных праектаў у галіне кіно і тэлебачання. Вадзім, атрымаўшы адукацыю тэатразнаўца, рэалізуецца ў галіне журналістыкі і крытыкі. Стаўшы аўтарам сотняў артыкулаў пра артыстаў, ён вядзе перадачы пра мастацтва, гасцямі якіх часта становяцца прадстаўнікі розных напрамкаў у культуры.
У сям'і ёсць яшчэ адзін сын Расціслаў Дубінскі. Дзіця ад першага шлюбу жонкі быў прыняты Эмілем Рыгоравічам як родны. Сёння Дубінскі таксама далучаны да міру шоў-бізнэсу - працуе вядучым мерапрыемстваў.
Асабістае жыццё Эміля Вернікам склалася шчасліва. Унук Рыгор планаваў прысвяціць сябе тэатральнаму справе і працягнуць артыстычную дынастыю.
смерць
Знаходзячыся ў сталым узросце, Вернік-старэйшы не пакідаў творчую дзейнасць. Ён працаваў выкладчыкам акцёрскага майстэрства і дацэнтам Школы-студыі МХТ імя А. П. Чэхава.Знакаміты рэжысёр у якасці прафесара таксама дапамагаў павысіць кваліфікацыю супрацоўнікам тэле- і радыёвяшчання ў профільным інстытуце ў Маскве. Эміль Вернік - уладальнік звання «Народны артыст Расійскай Федэрацыі», складаўся ў Саюзе тэатральных дзеячаў краіны.
10 красавіка 2021 года Эміль Рыгоравіч памёр. Прычынай смерці стала спыненне сэрца. Гэта адбылося пасля шпіталізацыі ў Першую Градскага бальніцу Масквы.
Званні і ўзнагароды
- 1974 - Заслужаны артыст РСФСР
- 1995 - Заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі
- 1999 - Народны артыст Расійскай Федэрацыі