біяграфія
Алег Марозаў - расійскі палітык і палітолаг, дэпутат усіх скліканняў расійскай Дзярждумы, а таксама прадстаўнік Татарстана ў Савеце Федэрацыі РФ.
Алег Віктаравіч Марозаў нарадзіўся 5 лістапада 1953 гады ў Казані. Бацька хлопчыка, Віктар Сцяпанавіч, вырас у шматдзетнай сям'і, ваяваў у вайне 1941-1945 гадоў, атрымаў 2 раненні. Завяршыў службу ў шэрагах ВС у званні палкоўніка. Маці Нинелла Георгіеўна скончыла Казанскі універсітэт, пасля чаго працавала на абаронных прадпрыемствах. Акрамя Алега, у сям'і яшчэ дачка Вольга, у далейшым пошедшего па эканамічнай шляху.
У дзяцінстве Алег развіваўся, апярэджваючы ўзрост - ужо ў 3 гады навучыўся чытаць. Пасля школьнай адукацыі пайшоў па слядах маці і паступіў у КГУ на факультэт гісторыі і філалогіі, які з адзнакай скончыў у 1976 годзе, атрымаўшы спецыяльнасць палітолага і выкладчыка грамадазнаўства.
Кар'ера і палітыка
У 1980 годзе, вырашыўшы не спыняцца на дасягнутым, Алег Віктаравіч стаў кандыдатам філасофскіх навук, пасля чаго заняў выкладчыцкую пасаду на кафедры навуковага камунізму. У сярэдзіне 1980-х атрымаў магчымасць выехаць на замежную стажыроўку, дзе на працягу года вучыўся на кафедры паліталогіі Боннского універсітэта.
Пасля вяртання з-за мяжы, у 1985 годзе, Марозава абралі ў універсітэцкі партком, і ўжо ў 29 гадоў малады навуковец стаў дацэнтам кафедры, на якой выкладаў. Да 1987-га быў намеснікам сакратара парткама, затым загадваў аддзелам абласнога камітэта КПСС Татарстана. У перабудову, з 1991 па 1993 гады, пісаў для газеты «Советская Татарыя». Таксама з 1991 года працаваў кансультантам апарата прэзідэнта Савецкага Саюза, пазней стаў намеснікам гендырэктара АТ «Біятэхналогія». У 1994-м біяграфія Марозава папоўнілася пасадай дэпутата расійскай Дзярждумы 1-га склікання.
Праз год палітыка абралі сустаршынёй «Рэгіёнаў Расеі», а таксама вылучылі кандыдатам у дэпутаты Дзярждумы 2-га склікання. Сабраўшы дастатковую колькасць галасоў, Алег Віктаравіч стаў членам чарговага складу Думы, дзе зноў быў сустаршынёй «Расійскіх рэгіёнаў», пазней, у 1997-м, пайшоўшы на павышэнне і стаўшы старшынёй.
Акрамя гэтага, ўвосень 1997 года палітык стаў членам Міжведамаснай камісіі СБ Расійскай Федэрацыі па бяспецы ў сферы эканомікі. У 1999-м Алег Віктаравіч ўстаў ля вытокаў блока «Уся Расія», дзе крыху пазней заняў пасаду кіраўніка выканкама, а таксама апынуўся адным з палітыкаў, якія галасавалі за імпічмент Барыса Ельцына.
Пры гэтым, калі ў канцы года Марозаву задалі пытанне, ці бачыць ён Уладзіміра Пуціна прэзідэнтам краіны, палітык адказаў штотыднёвіку "Улада" адмоўна. Таксама ў 1999 годзе ўдзельнічаў у выбарах у Дзярждуму 3-га склікання ад выбарчага блока «Айчына - Уся Расея» і зноў быў абраны, набраўшы больш за 45% галасоў.
З 2000 года мужчына стаяў ля руля групы «Рэгіёны Расіі - Саюз незалежных дэпутатаў» і ад «Усёй Расіі» удзельнічаў у з'ездзе партыі «Адзінства», аднак ад кіруючай пасады ў ёй адмовіўся. Нягледзячы на нядаўнія сумневу, ужо ў 2002-м Марозаў адкрыта сказаў, што партыя «Адзіная Расія» на будучых выбарах вылучыць на пасаду прэзідэнта Уладзіміра Пуціна. Пры абранні ў Дзярждуму 4-га склікання палітык зарэгістраваўся ўжо ў «Адзінай Расеі».
Пасля выбараў у Дзяржаўную думу 2007 года Марозаў зноў апынуўся ў дэпутацкім крэсле, быўшы вылучэнцам «Адзінай Расеі», і стаў членам камітэта па бюджэтах і падатках. У 2011-м стаў дэпутатам ўжо 6-га склікання, а з 2012 па 2015 гады быў на пасадзе начальніка ўпраўлення па ўнутранай палітыцы адміністрацыі прэзідэнта.
18 верасня 2015 г. прэзідэнтам Татарстана Рустамам Мініханавым Алег Віктаравіч быў прызначаны сенатарам ад Татарстана.
Асабістае жыццё
Да 2015 года жонкай Алега Віктаравіча была прадпрымальніца Земфіра Марозава, гісторык па адукацыі. У лістападзе 2015 года пара афіцыйна рассталася. У шлюбе нарадзіліся двое дзяцей, дачкі Арына і Глафіра. Цяпер сям'я палітыка яшчэ больш: у яго ёсць 3 ўнука.
Акрамя палітычнай дзейнасці, Марозаў працягвае заставацца навукоўцам. Мужчынам напісаны, самастойна і ў суаўтарстве, больш за 50 навуковых артыкулаў. Акрамя таго, Алег Віктаравіч - лаўрэат журналісцкай прэміі рэспублікі Татарстан «Крыштальнае пяро».
Акрамя сям'і, навукі і палітыкі, у асабістым жыцці Марозава ёсць месца і захапленням: ён любіць гуляць на піяніна і збірае фігуркі бегемотаў, прычым калекцыя налічвае ўжо больш за 300 асобнікаў.
Алег Марозаў зараз
Цяпер Алег Марозаў застаецца сенатарам, складаецца ў Савеце Федэрацыі па міжнародных справах і засядае ў Думе. У сувязі з актыўнай дзейнасцю мужчыны яго фота рэгулярна з'яўляюцца ў зводках актуальных навін.
Палітык займае праўрадавую пазіцыю і адрозніваецца дакладнай і катэгарычнай рыторыкай з нагоды спробаў ЗША і Еўрасаюза ўздзейнічаць на палітычную сітуацыю ў Расіі і свеце пры дапамозе эканамічных санкцый.
Не менш жорсткую пазіцыю Алег Віктаравіч займае і ў пытаннях канфлікту Расіі і Украіны. У прыватнасці, калі ў лістападзе 2018 гадоў ў Азоўскім моры Украінай апынуліся затрыманыя 15 расійскіх судоў, Марозаў газеце «Взгляд» ахарактарызаваў тое, што адбылося як «сапраўдную вайну ў гэтай акваторыі» і заявіў, што з боку Ўкраіны гэта з'яўляецца правакацыяй.
Нягледзячы на заўвагу аб правакатыўнымі характары дзеянняў ўкраінскіх уладаў, сенатар настойвае на неабходнасці мер у адказ.
ўзнагароды
- Ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені
- Ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені
- ордэн Пашаны
- Медаль «У памяць 850-годдзя Масквы»
- Медаль «У памяць 300-годдзя Санкт-Пецярбурга»
- Медаль «У памяць 1000-годдзя Казані»
- Ганаровая грамата Урада Расійскай Федэрацыі
- Дзве падзякі ад прэзідэнта Расіі
- Медаль «За баявое садружнасць»
- Ордэн Рэспублікі Крым «За вернасць абавязку»