біяграфія
«Націсні на кнопку - атрымаеце вынік» - у пачатку 1990-х наўрад ці хто-то не чуў гэтую песню і не бачыў па тэлебачанні чорна-белы кліп з маладымі людзьмі з сур'ёзнымі тварамі і ў скураных куртках. Аўтар кампазіцыі, Раман Рабцаў, быў салістам гурта «Тэхналогія», але яго музычная кар'ера ніколі не абмяжоўвалася гэтым калектывам.Дзяцінства і юнацтва
Раман Мікалаевіч Рабцаў нарадзіўся 25 студзеня 1970 гады ў Варонежы.
Дзяцінства спевака прайшло удалечыні ад радзімы: яго бацькі былі дыпламатамі, і з 6 да 11 гадоў маленькі Рома жыў у сталіцы Сірыі, Дамаску. Там ён вучыўся ў пачатковай школе, але пазней сям'і прыйшлося прымаць нялёгкае рашэнне, як быць далей.
Сын ужо дасягнуў ўзросту, у якім яму нельга было выязджаць разам з бацькамі, да таго ж на Блізкім Усходзе ў школах пры пасольстве вучылі толькі да 5-га класа. Таму вучобу Раман скончыў у інтэрнаце, спецыяльна створаным для дзяцей, бацькі якіх працавалі за мяжой.
Пасля заканчэння школы будучы артыст па патрабаванні бацькоў паступіў у педагагічны інстытут Варонежа. Мама і тата Рамана пабаяліся пакідаць падлетка без нагляду, а так - і бабуля з дзядулем жылі недалёка, і намеснік дэкана факультэта быў іх інстытуцкім прыяцелем. Год юнак правучыўся ў Варонежы, затым перавёўся ў маскоўскі ВНУ. Вышэйшую адукацыю Раман, аднак, так і не атрымаў, пакінуўшы інстытут на 2-м курсе.
музыка
Упершыню ў ролі музыканта Раман сябе паспрабаваў у старэйшай школе. Будучы артыст ўмеў граць на фартэпіяна, а ў яго прыяцеля па інтэрнату былі сінтэзатар, драм-машына і электраарганы. Сумесна юнакі запісалі 3 альбомы, аб якасці якіх музыкант зараз выказваецца катэгарычна, называючы іх «агіднымі», хоць і прызнаючы шчырымі ў плане зместу.Аб прафесійным занятку музыкай Раман тады і не думаў: каб патрапіць на эстраду ў СССР, трэба было мець музычную адукацыю і быць адпаведным чынам атэставаным. Сам жа Рабцаў планаваў пайсці па бацькоўскім слядах і стаць дыпламатам. Аднак захапленне музыкай захавалася, і ў час вучобы ў інстытуце юнак без праблем стаў удзельнікам мясцовага вакальна-інструментальнага ансамбля.
Пазней, у 1987 годзе, Раману нават атрымалася стаць удзельнікам першага рок-фэсту Варонежа - праўда, ён выступаў як госць, то ёсць ішоў па-за конкурсам. Але тэксты песень нават для гэтага прыйшлося вазіць на зацвярджэнне ў органы камсамола. Пераехаўшы ў Маскву, Раман стаў удзельнікам мясцовай музычнай групы, потым гуляў у іншым калектыве, з'ездзіў на першыя гастролі - так, паволі, хобі стала нечым большым.
У 1988 году Раман замяніў у дуэце «Бывай, маладосць!» клавішніка Сяргея бананавая. Праз 2 гады музыкант сышоў на аналагічную пазіцыю ў групу «Биоконструктор» - калектыў, адным з першых у краіне пачаў рабіць музыку ў стылі тэхна-поп. Па сканчэнні яшчэ 2 гадоў «Биоконструктор» трансфармаваўся ў групу «Тэхналогія», а асноўным кірункам творчасці калектыву стаў сінці-поп. Спачатку асноўным вакалістам быў Уладзімір Нечитайло, да якога пазней далучыўся Раман.
У 1991 годзе «Тэхналогія» запісала свой 1-й альбом «Усё, што ты хочаш», а таксама зняла кліпы на кампазіцыі «Дзіўныя танцы» (менавіта «дзіўныя», а не «Танцы ўдваіх», як іх часта памылкова называюць) і «Націсні на кнопку». Абедзве песні сталі своеасаблівай візітнай карткай групы, і Раман кажа, што прыхільнікі і прыхільніцы неаднаразова казалі, нібыта іх дзеці былі зачатыя пад «Дзіўныя танцы».
Яшчэ адной адметнай асаблівасцю калектыву стаў вакал Рамана. Прафесійна голасам артыст ніколі не займаўся: яму двойчы адмовілі педагогі, сказаўшы, што, калі ён стане спяваць правільна, страціць сваю адметнасць. Прадзюсарам групы стаў Юрый Айзеншпіс. Пазней Раман казаў, што ён быў хутчэй дырэктарам калектыву - дыктаваць, што спяваць і як выступаць, музыканты Айзеншпіс не дазвалялі.
У 1993 годзе, пасля запісу альбома «Рана ці позна», спявак пакінуў «Тэхналогію», заключыўшы кантракт з французскай гуказапісвальнай кампаніяй. Гэта дало Раману магчымасць запісваць песні так, як хочацца, а не як таго чакаюць калегі па гурце і прыхільнікі «Тэхналогіі». У Францыі, зрэшты, Рабцаў не застаўся: па-першае, не было жадання, па-другое - рускаму выканаўцу было цяжка прабіцца на еўрапейскі музычны рынак.
Таксама з 1993 года Раман працаваў і кампазітарам, і аранжыроўшчыкам песень у іншых выканаўцаў. На працягу кар'еры ён супрацоўнічаў і з Крысцінай Арбакайтэ, і з групай «t.A.T.U», і з яшчэ адным музыкантам Айзеншпіс - Уладам Сташэўскага.
Тыя, хто лічыць, што Раман заўсёды займаўся толькі андэграўнднай музыкай, будуць здзіўлены, але музыкант працаваў і з групай «Рукі ўгору!». Напрыклад, іх кавер-версія песні «Джымі» зробленая Рабцава. Больш за тое - якая заваявала спецыфічную папулярнасць песня «Белыя караблікі» гурта «Пад'ём» - таксама справа рук Рамана.
Якая вярнулася «Тэхналогія» зноў дабілася папулярнасці. Музыкі рэгулярна ездзілі на гастролі, выступалі на рок-фэстах і запісвалі новыя альбомы. Аднак у 2017 годзе Раман стаміўся і ад гэтага фармату групы. У інтэрв'ю артыст прызнаўся, што «Тэхналогія», на яго погляд, «забронзовел», ад іх не чакаюць і не жадаюць нічога новага, а такі падыход да творчасці для яго нецікавы. Цяпер асноўным заняткам Рамана стала сольная праца.
За гады кар'еры музыкант аддаваў перавагу тварыць у неараманскага стылістыцы. Яго не прыцягвала пратэстная тэматыка андэграўнду 80-х - 90-х гадоў, а палітыку Раман лічыць тэмай, якую дарэчы закранаць не музыкам, а журналістам. Сам Рабцаў дазваляе сабе разважаць на падобныя тэмы па-за сцэнай і творчасці, а ў рамках уласных блогаў у соцсетях.
Хоць часамі нэарамантыка Раман можа развесці і менш сур'ёзнай, а то і зусім «слізкай» тэматыкай. Напрыклад, яму належыць спецыфічны рэмікс на вядомую з савецкіх часоў песню "Здравствуй, Дзядуля Мароз!». Замест класічнага тэксту музыкант выкарыстаў папулярную народную пародыю. У кліпе, праўда, обсценной лексіка заменена на слова «сябар дзяцей гарбаты», але на відэа з жывога выступу ў клубе можна пачуць і нецэнзурную версію кампазіцыі.
Асабістае жыццё
Спадчынай сірыйскага дзяцінства стала захапленне Рамана культурай і звычаямі ўсходняга свету.
Пазней, падчас працы ў Парыжы, музыкант асвоіў французскую мову, хоць сам аддае перавагу ангельскай.
Раман быў жанаты чатыры разы. Ад першай жонкі Кацярыны ў яго 2 дачкі. Другі шлюб з журналісткай Марынай Канцлер падоўжыўся менш за год, і дзяцей у пары не было.
З Наталляй Рабцавай, трэцяй жонкай, музыкант пазнаёміўся ў 2015 годзе на ўласным канцэрце ў Санкт-Пецярбургу - дзяўчына падышла да Рамана за аўтографам. Пара распісалася, і 16 кастрычніка 2016 га на свет з'явілася малодшая дачка музыкі, Юлія.
У 2018 годзе ў прэсе з'явілася інфармацыя аб тым, што Раман растаўся з маладой жонкай і ў снежні афіцыйна з ёй развёўся. Акрамя гэтага, і Кацярына, і Наталля паведамілі журналістам, што музыка не выплачвае аліменты на ўтрыманне дзяцей і нават не кантактуе з імі.
Наталля Рабцава таксама сцвярджае, што Раман ставіць пад сумнеў сваё біялагічнае бацькоўства адносна іх агульнай дачкі, і кажа, што музыка пакінуў яе з-за адной жанчыны, дырэктара Марыі Перовой. Сам Рабцаў, як і яго дырэктар, нявыплату аліментаў адмаўляюць, а СМІ, публіка недакладную інфармацыю, Пярова абяцае судовае разбіральніцтва.
Неўзабаве стала вядома, што Марыя стала 4-й жонкай музыканта. Вяселле адбылася ў сакавіку 2019 года.
Раман Рабцаў зараз
Напярэдадні 2019 гады Раман выпусціў кліп на песню «З новым годам!». Убачыць яго можна па спасылцы ў запісе Рабцава ў «Фэйсбуку». Фота музыканта і вершы яго аўтарства можна знайсці не толькі там, але і ў блогу ў «Жывым Журнале», а таксама на афіцыйнай старонцы артыста ў «Инстаграме». У тым жа годзе выканаўца прадставіў трэк «Наша таямніца».2020 й музыкант пачаў з працы над новай міні-пласцінкай. А ў снежні выпусціў трэк «Рагнарёк» (З Новым годам!). Гэтая песня была запісаная ў калабарацыі з акцёрамі дубляжу Іванам Жаркова (афіцыйны голас Тора ў рускай агучцы) і Сяргеем Панамарова (які агучыў Геральта ў серыяле «Ведьмак»).
Дыскаграфія
- 1994 - «Дзіўныя танцы»
- 1995 - «Калі я стану іншым»
- 1997 - «Чырвоны дзень календара»
- 2001 года - «Зорная калекцыя»
- 2018 - «Вярнуцца дадому»
- 2018 - «Вясна»
- 2018 - «Хопіць спаць!»
- 2018 - «Без цябе»
- 2018 - «З Новым годам!»
- 2019 - «Зачараваны» (сінгл)
- 2019 - «Чатыры ветру» (сінгл)
- 2020 працэнта - «Звычайныя людзі»