біяграфія
Фільм "Вялікі перапынак" прыхільнікі таленту Аляксея Коренева называюць «народным кіно». І праўда: цяжка знайсці чалавека, які нарадзіўся ў СССР i не паглядзелі гэтую выдатную, поўную святла і добрага гумару стужку. Пасля яе выхаду маладыя акцёры, якім дасталіся ролі першага і другога плана, прачнуліся знакамітымі, а рэжысёр адчуў смак народнай любові і славы.
Замацавацца на киноолимпе майстру дапамаглі меладрама «Па сямейных абставінах" і камедыйна-дэтэктыўная стужка «Пастка для самотнага мужчыны». Гледачы цытавалі фразы з фільмаў Коренева і пераглядалі кінашэдэўраў па некалькі разоў, «для настрою».
Гэтыя стужкі і сёння застаюцца ў «золатам фондзе» расійскага кінематографа. Добрыя, інтэлігентныя, лёгкія, без пошласці і «мардабою» - яны грэюць душу і зараджаюць пазітывам.
Дзяцінства і юнацтва
Нарадзіўся будучы мэтр савецкага кіно ў 1927 годзе ў сталіцы ў інтэлігентнай сям'і з купецкімі каранямі. Бацькі Коренева не жылі ў беднаце і ня жылі ля завадскога станка. Мама Марыя Аляксееўна у дзявоцтве насіла прозвішча Ремина. У юнацтве атрымала добрую адукацыю, стаўшы фінансістам. Прыкладам для Машы мог бы служыць бацька, які адкрыў у Маскве некалькі крам, калі б не згубная прыхільнасць да алкаголю, з-за якога галава сямейства праматаў і прапіў стан.
Бацька Аляксея Коренева таксама фінансіст - узначальваў фінаддзел Мосгорсовнархоза. У радаводзе Коренева-старэйшага былі старонкі, якія пасля рэвалюцыі прыйшлося старанна хаваць: продкамі апынуліся вядомыя яраслаўскія купцы Собалева.
Біяграфія будучага рэжысёра ўжо ў юныя гады пацякла па творчым рэчышчы. Яго аднакласнікам апынуўся Алег Яфрэмаў. Пасля ўрокаў сябры разам бегалі ў драмгурток, дзе з зачараваннем вучыліся асновам акцёрскага майстэрства і летуцелі аб лепшым з мастацтваў - кіно.
Бацькі бачылі Лёшу ваенна-марскім інжынерам, але юнак праявіў зайздросную ўпартасьць і абраў прафесію рэжысёра: у старэйшых класах ён канчаткова вызначыўся, па які бок кінакамеры хацеў бы стаяць.
Коренев стаў студэнтам ВДІКа ў пачатку 1950-х. Аднакурснікамі масквіча сталі будучыя легенды савецкага кінематографа Сяргей Параджанов, Аляксандр Алов, Марлен Хуциев і Юры Озеров.
фільмы
Кар'ера Аляксея Коренева пачалася ў сярэдзіне 1950-х. На пасадзе другога рэжысёра ён набіраўся вопыту, працуючы з маладым Эльдарам Разанавым. У садружнасці яны знялі «Карнавальную ноч» і «Беражыся аўтамабіля».
У 1959-м Коренев дэбютаваў як самастойны рэжысёр-пастаноўшчык. Але першы фільм спасцігла нешчаслівая лёс: ад камедыйнай меладрамы «Черноморочка» савецкія кінакрытыкі не пакінулі каменя на камені, разглядзеўшы ў ёй «буржуазную легкадумнасць». Стужку паклалі на паліцу. Падобная лёс чакаў і другую карціну пад назвай "Урок літаратуры» - экранізацыю аповяду Вікторыі Токаревой. Тут пільныя крытыкі ўбачылі «шкодны ідэалогію».
У 1969 году Аляксей Коренев падарыў гледачам выдатную стужку «Адам і Хева», адкрыла дзверы ў кінематограф Фрунзику Мкртчан і Кацярыне Васільевай. Праз год на экраны выйшла камедыйная стужка «Вас выклікае Таймыр», у якой зняліся Яўген Стеблов, Зіновій Гердт і Валянціна Талызіна. У карціне дэбютавала дачка рэжысёра - Алена Коренева.
Праца атрымала цёплы прыём і паблажлівыя рэцэнзіі кінакрытыкаў, але на экранах пратрымалася нядоўга: з-за эміграцыі Аляксандра Галіча, чыя п'еса легла ў аснову фільма, камедыю знялі з пракату.
Пік папулярнасці кар'еры Аляксея Коренева прыйшоўся на 1970-я, калі гледачы ўбачылі камедыйную меладраму "Вялікі перапынак". Коренев не толькі стаяў за рэжысёрскім пультам, але і ў тандэме з аўтарам аповесці Георгіем Садоўнікава напісаў сцэнар да фільма. Імя кожнага з маладых акцёраў, якія згулялі ролі ў камедыі, сёння вядома гледачам Расіі і краін постсавецкай прасторы.
Міхаіл Конанаў, Святлана Кручкова, Яўген Лявонаў, Аляксандр Збруев, Савелій Крамаров - толькі малая частка акцёраў, якія сталі зоркамі або, як у выпадку з Лявонавым і Людмілай Касаткінай, заззяла з новай сілай.
Замацавацца на савецкім киноолимпе майстру доўгага метра дапамаглі стужкі «Тры дні ў Маскве» і «Па сямейных абставінах", у якіх ключавых персанажаў згулялі Станіслаў Садальскі, Наталля Варлей, Галіна Польскіх і Яўген Еўсцігнееў.
У 1980-х карцін, якія маглі б зраўняцца па ўзроўні поспеху з «Вялікай пераменай», Коренева зняць не ўдалося. А з развалам кінаіндустрыі ў 1990-х слава мэтра пацьмянела. Аляксей Аляксандравіч зняў толькі 2 стужкі, сцэнары да якіх напісаў сам: «Пастка для самотнага мужчыны» і «Дурніца».
У першым дэтэктыўна-камедыйным фільме зняліся Мікалай Карачанцаў, Веніямін Смехаў і Юры Якаўлеў. У другім зноў з'явіўся Карачанцаў, кампанію якой склалі бліскучыя Ганна Самохіна і Ларыса Удавічэнка. Гэтымі працамі Аляксей Коренев развітаўся з гледачамі.
Асабістае жыццё
Рэжысёр любімых мільёнамі савецкіх камедый пабываў у шлюбе двойчы. Першай жонкай Коренева стала асістэнтка рэжысёра, падбірайце акцёраў, Наталля Канстанцінава. Аляксей Аляксандравіч заўважыў абаяльную маладую жанчыну на студыі «Масфільм» і неўзабаве ажаніўся.
Жонка падарыла рэжысёру дваіх дзяцей - дачок Марыю і Алену. Маша стала мастаком-графікам і сёння жыве ў Амерыцы, а Алена Коренева абрала акцёрскую сьцежку і не пралічылася.
Асабістае жыццё Аляксея Коренева зрабіла новы віток, калі мэтр сустрэў другую каханне. Святлана Коренева нарадзіла мужу трэцюю дзяўчынку - Аляксандру, якая стала піяністкай.
Бацька Алены Коренева, які быў вымушаны ставіць на ногі малодшую дачку Сашу (на момант яе з'яўлення мэтру споўнілася 56 гадоў), браўся за любую працу. Рэжысура больш не прыносіла прыбытку, таму Аляксей Коренев пісаў артыкулы для часопіса-Тэлегід і нават прадаваў газеты ў падземных пераходах. Які пабываў у 1970-х на вяршыні алімпу чалавек цяжка перажываў падзенне і «тапіў» гора ў спіртным.
смерць
Памёр бацька Кінашлягер ў сярэдзіне 1990-х. Ён зарабіў двухбаковае запаленне лёгкіх, прадаючы перыёдыку ў золкі і прадуваных вятрамі падземках.
У лякарню 67-гадовага Аляксея Коренева даставілі з пнеўманіяй, а прычынай смерці стаў інфаркт.
Пахавалі рэжысёра на Ваганькаўскіх могілках, у сямейным пахаванні, дзе былі пахаваныя продкі старадаўняга роду.
фільмаграфія
- 1959 - «Черноморочка»
- 1968 - «Урок літаратуры»
- 1969 - «Адам і Хева»
- 1970 г. - «Вас выклікае Таймыр»
- 1972 - "Вялікі перапынак" (таксама сцэнарыст)
- 1974 - «Тры дні ў Маскве»
- 1977 - «Па сямейных абставінах»
- 1980 - «Ключ»
- 1981 - «Сумленны, разумны, нежанаты ...»
- 1985 - Мой выбраннік »
- 1987 - «Акселератка»
- 1990 - «Пастка для самотнага мужчыны» (таксама сцэнарыст)
- 1991 г. - «Дурніца» (таксама сцэнарыст)