біяграфія
Уладзімір Рыжкоў - расійскі гісторык, палітык, пісьменнік і грамадскі дзеяч. У пачатку палітычнай біяграфіі быў дэмакратам-дзяржаўнікам, затым перайшоў у ліберальную апазіцыю. Лічыць, што цяпер у Расеі несправядлівае грамадства і катастрафічнае няроўнасць у размеркаванні даходаў.Дзяцінства і юнацтва
Уладзімір Аляксандравіч Рыжкоў нарадзіўся 2 верасня 1966 гады ў Рубцоўску, Алтайскі край. Некаторы час жыў у маленькім гарадку Гарняк, айцец Аляксандр быў следчым Аддзела па барацьбе з крадзяжамі сацыялістычнай уласнасці, маці Галіна загадвала ў рэгіёне культурай. Бацькі развяліся ў 1971 годзе.
Разам з маці Рыжкоў слухаў песні Уладзіміра Высоцкага, іграў на баяне, чытаў Аляксандра Дзюма і Фёдара Міхайлавіча Дастаеўскага. Таксама слухаў кітайскае радыё, дзе вайну ў Афганістане асвятлялі з пункту гледжання маджахедаў, называючы савецкіх салдат «акупантамі». У гады перабудовы свядомасць маладога чалавека канчаткова перавярнуў часопіс "Огонёк", а таксама кнігі Аляксандра Салжаніцына і тэксты Гаўрыіла Папова.
Пасля школы Уладзімір вучыўся ў Алтайскім дзяржаўным універсітэце, хоць на ўступных іспытах атрымаў тройку за складанне, на 2-м курсе трапіў пад прызыў. У войску апынуўся ў войсках сувязі пад Новасібірскам, быў намеснікам камандуючага узводам, даслужыўся да старэйшага сяржанта і атрымаў медаль.
Кар'ера і палітыка
Рыжкоў выкладаў у Барнауле на кафедры ўсеагульнай гісторыі, чытаў лекцыі, вёў семінары. У 1991 годзе быў прызначаны намеснікам па ўнутранай палітыцы губернатарам-дэмакратам Уладзімірам Райфикештом, немцам па нацыянальнасці, прызначаным Барысам Ельцыным. Мужчына пачаў кіраваць кадрамі, курыраваў горада, рэгіёны, культуру, гарадскія і краявыя архівы, адказваў за ўзаемадзеянне выканаўчай, заканадаўчай і судовай уладаў, вызначаў інфармацыйную палітыку. У той час Уладзімір ужо набыў такую палітычную вагу, што яго называлі «алтайскім Уладзіславам Сурковым».Прафесар быў дэпутатам Дзяржаўнай думы чатырох скліканняў, у канцы 90-х займаў там пасаду намесніка старшыні. З першых жа дзён увайшоў у кааліцыю Віктара Чарнамырдзіна, павінен быў падрыхтаваць статут партыі, праграму, арганізаваць ўстаноўчы з'езд. У 1995 годзе паехаў у Санкт-Пецярбург, каб стварыць рэгіянальнае аддзяленне партыі, дзе пазнаёміўся з Ігарам Сечыным і Уладзімірам Пуціным. Тады яны зрабілі на Рыжкова спрыяльнае ўражанне, але пасля ўсё змянілася.
У 2001 годзе гісторык перайшоў у апазіцыю, таму што яму не спадабаўся арышт Уладзіміра Гусінскага, пасля чаго канал НТВ апынуўся ў руках федэральнай улады. Таксама Рыжкоў не ўхваліў рэформу Савета Федэрацыі, калі адтуль выключылі губернатараў і спікераў заканадаўчых сходаў.
У 2009 годзе курыраваў «Грамадскую антыкрызісную ініцыятыву», каб знайсці спосаб аднаўлення эканомікі. Уладзімір прапаноўваў спыніць рост тарыфаў натуральных манаполій, замарозіць на 1 год цэны на газ і электрычнасць, інакш тыя вырастуць на 27% на фоне падзення вытворчасці. Палітык выказваўся супраць канфлікту з Украінай, які перашкаджаў пастаўляць газ галоўным пакупнікам - Германіі, Італіі, Заходняй Еўропе ў цэлым.
На радыё «Эхо Москвы» грамадскі дзеяч вёў праграму «Асобная думка», гасцямі выступалі вядомыя журналісты і публіцысты, яна трансліравалася ў Ізраілі, Еўропе, ЗША. На аднайменным ютьюб-канале з'яўляліся відэаверсіі інтэрв'ю. Таксама Рыжкоў выступаў экспертам ў перадачы «Персанальна ваш». Больш за ўсё дэпутата абурала сацыяльнае няроўнасць: «эліта» купалася ў раскошы, а ўся краіна збірала грошы на лячэнне цяжкахворых дзяцей.
Праціўнікі апазіцыянера неаднаразова спрабавалі сабраць на яго кампрамат. У лютым 2012 года ў інтэрнэце з'явілася скандальнае відэа, дзе чалавек, падобны на Рыжкова, займаўся ананізмам, чытаючы раздрукоўку дакументаў, а затым - аральным сэксам з бялявай дзяўчынай, як меркавалі некаторыя крыніцы, выпускніцай адной з алтайскіх школ публічнай палітыкі і грамадзянскай адукацыі. У жніўні 2014 года Ўладзімір паведаміў у «Твітэры», што быў зьбіты двума невядомымі і адпраўляецца ў бальніцу са зламаным носам.
Асабістае жыццё
Палітык паведамляў, што не з'яўляецца тыповым прадстаўніком знака Панны, якія звычайна адналюбы, ён некалькі разоў у жыцці сур'ёзна ўлюбляўся. З жонкай Галінай пазнаёміўся, калі вярнуўся ў ВНУ з войска. Былыя аднакурснікі апярэдзілі яго на 2 гады, малады чалавек патрапіў у чужую інстытуцкіх групу, дзе і вучылася будучая жонка. Шлюб заключылі ў 1993 годзе. Жонка завочна скончыла юрыдычны факультэт Алтайскага дзяржаўнага універсітэта, спрабавала развіваць у Расіі трацейскі суд.
Дачка Наталля нарадзілася ў адзін дзень з палітыкам, 2 верасня. Вучылася на «выдатна», займалася музыкай, грала на піяніна. Мужчына шкадаваў, што з-за працы практычна не займаўся выхаваннем.
У вольны час Уладзімір піша карціны і займаецца коньмі, здзяйсняе конныя паходы па Алтаі, збірае керамічныя домікі з Мексікі, Бельгіі, Швецыі, Іспаніі, ЗША. Таксама калекцыянуе фатаграфіі, інтэрв'ю і запісы нямецкай опернай спявачкі Рыты Штрайх, якая нарадзілася ў Барнауле.
Мае сяброўскія адносіны з Міхаілам Гарбачовым, таму што Раіса Максімаўна нарадзілася ў тым жа горадзе, што і ён, Рубцоўску.
Уладзімір Рыжкоў цяпер
27 лютага 2021 года Рыжкоў удзельнічаў у акцыі памяці Барыса Нямцова разам з Мікалаем Сванідзэ, Юліяй Навальны, Уладзімірам Кара-Мурза - малодшым, Міхаілам Касьянавым, Рыгорам Яўлінскім, Віктарам Шандаровічам. Жадаючыя ўсклалі кветкі на месцы забойства палітыка на Вялікім Москворецкой мосце.21 красавіка Уладзімір быў затрыманы, калі выйшаў з дому на працу, яму пагражаў арышт на 10 сутак. 23 красавіка 2021 года быў прызнаны Хамоўнічаскім судом вінаватым у арганізацыі і закліках да несанкцыянаванай акцыі ў падтрымку Аляксея Навальнага, за репост навіны «Эхо Москвы» пра хуткія мітынгах. Лібералы прызначылі штраф 20 тыс. Руб. пры тым, што на момант репост ён не мог ведаць, што акцыю не ўзгодняць.
бібліяграфія
- 2000 - «Чацвёртая рэспубліка»
- 2006 - «падараванай дэмакратыя»
- 2015 - «Кошт перамогі»
- 2015 - «Дым Айчыны»
- 2017 - «Зіхатлівы Алтай»
- 2018 - «Асобы вайны»