біяграфія
Аляксандр Рудазов - фантаст, светы якога дзівяць чытачоў разнастайнасцю. Пісьменнік ўмее адлюстроўваць непадобныя адзін на аднаго рэальнасці, таленавіта апісваючы і тэхніку, і магію, і міры, якія знаходзяцца на грані разбурэння.
Дзякуючы гэтаму Аляксандр прыцягвае да сябе ўвагу прыхільнікаў як фэнтэзі, так і тэхнагеннай фантастыкі. За гады творчасці аўтар стварыў дзясяткі раманаў, кожны з якіх знайшоў прыхільнікаў.
Дзяцінства і юнацтва
Аляксандр Валянцінавіч Рудазов нарадзіўся ў Самары ў Дзень смеху, 1 красавіка 1981 года. Цікавасць да творчасці ў будучыні пісьменніку прачнуўся рана - у 6 гадоў. Тады маленькі Саша ўпершыню самастойна прачытаў кнігу «Тры аповесці пра Малы і Карлсан».
Здольнасць Астрыд Ліндгрэн звязваць паміж сабой словы ўразіла хлопчыка, і ён вырашыў паспрабаваць і сябе ў пісьменніцкім рамястве, адразу пасля чытання напісаўшы першы рассказ.Однако цікавасць да літаратуры не паўплываў на выбар месца вучобы: вышэйшую адукацыю Аляксандр атрымліваў у Самарскім дзяржаўным аэракасмічным універсітэце ім. С. П. Каралева, на факультэце рухавікоў лятальных апаратаў.
кнігі
Дзіцячае захапленне літаратурнай творчасцю не прайшла: у 16 гадоў Аляксандр скончыў працу над першым у біяграфіі раманам. Пасля гэтага пісьменнікам былі створаны яшчэ 4 рэчы буйной формы, але друкавацца ён пачаў толькі з пятага рамана, «Архимага». Твор, які паклаў пачатак серыі, папулярнасцю сярод студэнтаў. У 2005 годзе Аляксандр атрымаў за яго 2 ўзнагароды: «Бронзавы кадуцей" на Міжнародным фестывалі фантастыкі «Зорны мост» і прэмію «Меч без імя».
У далейшым па свеце «Архимага» аўтар напісаў яшчэ 8 кніг. У агульнай складанасці серыя пісалася 12 гадоў - з 2004 па 2016 гады, калі выйшаў апошні раман цыклу - «Зара над безданню».
Паралельна з гэтым Аляксандр працаваў яшчэ над адной серыяй, «Яцхен» - гераічнае фэнтэзі, герой якога - плод генетычных эксперыментаў з 3 вачыма і 6 рукамі. Нягледзячы на даволі жудасную знешнасць, служыць Яцхен, хутчэй, дабру, становячыся рэзідэнтам у дэманічных свеце і геройствуя па меры магчымасці.
У бібліяграфіі пісьменніка пераважна літаратурныя серыі, аднак існуюць і асобныя кнігі, сюжэт якіх пачынаецца і заканчваецца ў рамках аднаго твора. Прыкладам такой творчасці з'яўляецца раман «Арифмоман», які закранае папулярную тэму «чарвяточыны», разрываў у тканіны прасторы-часу.
Аляксандра нельга назваць прыхільнікам якога-небудзь канкрэтнага фантастычнага жанру. З-пад яго пяра выходзілі і раманы ў стылі фэнтэзі, і навуковая фантастыка, і постапокалиптические творы. У якасці сюжэтнай асновы пісьменнік таксама выкарыстоўвае розныя стылі: у яго кнігах прысутнічаюць містычныя элементы, дэтэктыўныя сюжэты і, зразумела, папулярная ў сучасных фантастаў тэма «попаданцев».
Аляксандр піша па-рознаму - часам сур'ёзна, часта - з жывым і надзённым гумарам. Некаторыя яго персанажы маюць рэальныя прататыпы. Напрыклад, палкоўнік ШЧУЧЭНКА «змаляваны» з аднаго з выкладчыкаў з СГАУ, а правобразам Колобкова стаў сваяк самога аўтара.
Не супраць Аляксандр пажартаваць і над самім сабой. У прадмове «Апавяданні з правага чаравіка» ён паведаміў чытачам, што ідэі для яго падказаў зялёны гоблін, які жыве, як можна здагадацца, у правым чаравіку аўтара. У левым чаравіку Аляксандра, таксама, дарэчы, жыве гоблін, але яго ён ужо не слухае - той, па словах пісьменніка, горад форменную лухта.
Нягледзячы на разноплановость і жанраў, і сюжэтаў, усе творы аўтара ставяцца да адной і той жа рэальнасці - прадуманай, хоць і неаднароднай «Метавселенной». Яна складаецца з мноства светаў, у якіх знойдзецца месца чаго заўгодна - і чараўніцтве, і тэхніцы, і цывілізацыям любой стадыі развіцця, ад першабытных да неверагодна развітых.
Карыстаючыся варыятыўнасцю «паралельных вымярэнняў», Аляксандр не саромеецца прыцягваць у сюжэт і гістарычных персанажаў. На старонках яго кніг у нечаканых амплуа з'яўляліся і Іосіф Сталін, і Адольф Гітлер, і нават Тэадор Рузвельт, прычым у ролі вар'яцкага навукоўца.
Аб палітычных прыхільнасцях пісьменнік кажа стрымана. Ён не хавае, што раней падзяляў меркаванне галоўнага героя «Яцхена» і падтрымліваў прэзідэнта Расіі Уладзіміра Пуціна.
Зараз свае погляды на палітыку Аляксандр называе умерана апазіцыйнымі. Таксама нешматслоўны мужчына і адносна рэлігійных поглядаў: кажа, што не залічвае сябе ні да адной канфесіі і з'яўляецца, хутчэй, агностыку або итсистом.
Асабістае жыццё
Хобі і інтарэсы Аляксандра нядрэнна вядомыя прыхільнікам пісьменніка. У адрозненне ад многіх папулярных аўтараў ён актыўна мае зносіны з прыхільнікамі на сваіх старонках у сацсетках «Укантакце» і «Фэйсбук». Таксама задаць пытанне Аляксандру можна і на яго сайце: пісьменнік рэгулярна на іх адказвае, не перакладаючы ўсю працу на адміністратараў рэсурсу.
Любімыя пісьменнікі фантаста - калегі па жанру сэр Тэры Пратчетт і Джордж Марцін. Паважае Аляксандр і кнігі Джоан Роўлінг пра Гары Потэра. Цікавыя яго захапленні ў галіне музыкі: у асабістым плэй-лісце аўтара знайшлося месца як «Чырвонай Цвілі», так і Іосіфу Кабзону. Захапленняў у Аляксандра нямала: яго цікавяць міфалогія, гісторыя народаў свету, біялогія, геаграфія і яшчэ мноства рэчаў.
У канцы 2018 гадоў ў асабістым жыцці Аляксандра адбыліся перамены - ён ажаніўся. Жонка Ксенія Ягорава пасля замужжа ўзяла прозвішча Рудазова.
Па прафесіі жонка пісьменніка - урач-тэрапеўт, а пазнаёміліся яны дзякуючы Інтэрнэту. Ксеніі падабаліся кнігі Аляксандра, і яна спачатку наведвала яго форум, затым пачала перапіску з фантастам, а праз некалькі гадоў пасля сустрэчы ў рэальнасці адбылося вяселле. Фота з ўрачыстасці прыхільнікі пісьменніка могуць убачыць на старонках мужа і жонкі ва «Укантакце».
Дзяцей у пары пакуль няма, затое ў Самары з імі жыве рыжы кот Персік, нататкі пра які пісьменнік нярэдка публікуе ў соцсетях.
Аляксандр Рудазов зараз
У канцы 2018 гады выйшла кніга Аляксандра Рудазова «Криабал», якая аб'яднала 2 творы: «Цемра каля брамы» і «Святло ў вачах». Пазней аўтар абвясціў, што працягвае інтэнсіўна працаваць над заключным томам цыклу «Паданні даўніны глыбокай», раманам «Канец казкі».
Пісьменнік працягвае актыўна дзяліцца з прыхільнікамі нюансамі жыцця. Напрыклад, у пачатку 2019 года Аляксандр выклаў у Інтэрнэт фота сваіх дзіцячых творчых спробаў - пацешных замалёвак пра малюнкі жывёл, якія напісаў у 5 гадоў, ледзь навучыўшыся друкаваным літарах.
бібліяграфія
- 2004 г. - "Архимаг"
- 2004 г. - "Тры вочы і шэсць рук"
- 2005 - "Тры мудраца ў адным тазе"
- 2006 - "Паданні даўніны глыбокай"
- 2008 - "Апавяданні з правага чаравіка"
- 2009 г. - "Таямніца выкрадзенай вежы"
- 2010 г. - "Уладар"
- 2011 - "шумерскай ночы"
- 2013 - "Бітва полчышчаў"
- 2014 - "звералоў"
- 2016 - "Арифмоман"
- 2016 - "Зара над безданню"
- 2018 - "Криабал"