біяграфія
Аляксей Леанідавіч Сідараў заўсёды здымаў і прадзюсаваў фільмы пра асабліва мужчынскіх занятках - рыцарскіх турнірах, крымінальных разборках, спартыўных адзінаборствах і супрацьстаянні піратам. У 2019 года ў фільмаграфіі рэжысёра з'явілася стужка пра падзеі Другой сусветнай вайны, якая стала вельмі папулярнай у расійскіх гледачоў.Дзяцінства і юнацтва
Аўтар культавых карцін нарадзіўся ў Северадзвінску ў жніўні 1968 года. Рэжысёр ганарыцца, што дзед валодаў сапраўдным рускім імем - Іван Пятровіч Сідараў. Бацька і дзядзька Аляксея - прафесійныя баксёры: Леанід Іванавіч - першы ў Архангельскай вобласці арбітр рэспубліканскай катэгорыі па боксе, а Юрый Іванавіч за 10 гадоў да нараджэння пляменніка стаў майстрам спорту Савецкага Саюза.
Алёша літаральна рос на рынгу. Леанід Іванавіч, паспяваем, акрамя судзейскай дзейнасці, спяваць у камернай хоры, і яго жонка Святлана Мікалаеўна выгадавалі дваіх дзяцей: у Аляксея ёсць сястра Алена, цяпер працуе ў прэстыжным ліцэі роднага горада.
Пасля заканчэння школы № 12 Северадзвінска юнак захацеў вывучаць філалогію і паступіў у Петразаводскі дзяржаўны універсітэт. У 20 гадоў Аляксей стаў бацькам. З маці свайго сына, названага ў гонар бацькі Леанідам, будучы рэжысёр ўзаконіў адносіны за 2 месяцы да нараджэння дзіцяці.
Сідараў вучыўся, працаваў і не ўнікаў у тое, як расце маленькі Лёня. Недастаткова ўвагі дзіцяці надавала і жонка Аляксея Ларыса, якая пакутавала ад алкагольнай залежнасці. Неўзабаве Аляксея і яго жонку пазбавілі бацькоўскіх правоў.
Сідараў працягнуў адукацыю ў Маскве на Вышэйшых сцэнарных курсах. Завяршыў навучанне Аляксей толькі ў 31 год, зняўшы дыпломную працу ў родным Архангельску, у раёне сударамонтнага прадпрыемства «Зорачка». У вялікім кіно будучы рэжысёр «Брыгады» дэбютаваў у якасці сцэнарыста і мантажора стужкі «Рыцарскі раман».
фільмы
Першая зрэжысаванага Сідаравым карціна стала легендай расійскага кінематографа. Гэта была бандыцкая сага «Брыгада» - постсавецкі аналаг такіх фільмаў, як «Аднойчы ў Амерыцы» і «Хросны бацька». «Брыгадзір» Саша Белы застаецца на 2019 г. адной з самых якія запамяталіся гледачам роляў у кіно акцёра Сяргея Безрукова 15-серыйная стужка зрабіла знакамітымі артыстаў Паўла Майкова, Дзмітрыя Дзюжава, Кацярыну Гусеву і Уладзіміра Вдовиченкова.
Адмоўнае абаянне выканаўцаў галоўных роляў аказалася мацней рэжысёрскага пасылу аб згубнасці і трагізм крымінальнага шляхі: сярод падлеткаў Расеі стала папулярным перайманне персанажам серыяла.
На думку шэрагу даследчыкаў, «Брыгада» падштурхнула нямала юнакоў на стварэнне сваіх банд. Лёсу некаторых акцёраў, якія згулялі ў карціне, апынуліся трагічнымі: у 2013 годзе загінуў выканаўца ролі галоўнага злыдня - Андрэй Панін, у 2015-м на 8 гадоў пазбаўлення волі прысудзілі Дзмітрыя Гуменецкого - «галоўнага целаахоўніка» Сашы Белага.
Важным этапам кінематаграфічнай біяграфіі Сідарава стала трылогія «Бой с тенью», прысвечаная любімаму віду спорту Аляксея - боксе. Ва ўсіх трох стужках цыклу ураджэнец архангельскай зямлі выступіў як сцэнарыст, а першы і трэці фільмы, акрамя таго, зрэжысаваны. У заключным фільме эпапеі эпізадычную ролю рэферы адыграў бацька рэжысёра.
Здымкі карціны «22 хвіліны», заснаванай на рэальным падзеі - захопе расійскага судна самалійскімі піратамі, скончыліся скандалам. Аляксей Сідараў абвінаваціў кінакампанію «Цэнтрал Партнершып» у абразе аўтарскай задумай і зняў сваё прозвішча з тытраў.
У патрыятычным баявіку «Т-34», які выйшаў на экраны 1 студзеня 2019 года, галоўная роля дасталася зорцы серыяла «Паліцэйскі з Рублёўкі» з такой жа немудрагелістай, як у рэжысёра, прозвішчам. Аляксандр Пятроў выступіў у нязвыклым - гераічным - амплуа, а сам фільм, які апавядае аб доблесці савецкіх танкістаў у гады Вялікай Айчыннай вайны, стаў лідэрам кінапракату.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Аляксея Сідарава зачыненая ад карэспандэнтаў. У рэжысёра няма старонкі ў «Инстаграме» і іншых сацыяльных сетках. Вядома, што стваральнік гангстэрскіх і спартыўных саг працягвае сябраваць са старадаўнім прыяцелем - Северадзвінск літаратарам Аляксандрам Іпатавым, а любімым фільмам лічыць японскую карціну 1964 года "Тры самурая».
Ўтоенасць Аляксея тлумачыцца тым, што ў біяграфіі рэжысёра ёсць чорнае пляма - адносіны з сынам Леанідам. У пачатку 2008 года Інтэрнэт абляцела фота высокага юнака ў турэмнай робе: атожылак рэжысёра здзейсніў шэраг цяжкіх злачынстваў, у ліку якіх забойства і згвалтаванне, і быў прысуджаны да 13 гадоў пазбаўлення волі. У інтэрв'ю хлопец сцвярджаў, што ў бацькі новая сям'я, а адзіны сваяк, які працягвае цікавіцца ім, - гэта бабуля Святлана Мікалаеўна.
У лістападзе 2016 года рэжысёр-дакументаліст Эдуард Абросімаў абвінаваціў Аляксея Сідарава ў нанясенні пабояў. Падставай для канфлікту сталі фатаграфіі Евы Калашнік, якія захоўваюцца ў пацярпелага. Сідараў прасіў Абросімава знішчыць кадры з дзяўчынай, але дакументаліст адмовіўся гэта зрабіць. Вядома, што Калашнікаў працавала скрыпт-супервайзеры на здымках фільма «Т-34», т. Е. Адказвала за адсутнасць у карціне прыкрых ляпаў накшталт раптоўнага знікнення бінта, якім галава акцёра была перавязана ў папярэднім кадры.
Аляксей Сідараў зараз
У студзені 2019 года рэжысёр ўдзельнічаў у ранішняй праграме Сяргея Сцілавіным «У ролях» на радыёстанцыі «Маяк» і распавёў пра прататыпах герояў сваёй новай стужкі і талентах, якія неабходныя танкісту. Фота, зробленае пасля перадачы, выкладзена ў «Инстаграме» радыёвядучага.У сакавіку 2019 года стала вядома, што Аляксей Сідараў плануе зняць спартыўную драму «Чэмпіён свету» з удзелам як расійскіх (Канстанцін Хабенскі, Аляксандр Пятроў), так і замежных (Ева Грын, Міла Ёвавіч) зорак кіно. Фільм будзе прысвечаны самому некинематографичному ўвазе спорту - шахматах і раскажа пра супрацьстаянне Віктара Карчнога і Анатоля Карпава.
фільмаграфія
- 2000 - «Рыцарскі раман»
- 2002 - «Брыгада»
- 2004 г. - «Астролаг»
- 2005 - «Бой с тенью»
- 2007 - «Бой с тенью 2: Рэванш»
- 2010 - «Цёмны свет»
- 2011 - «Бой с тенью 3D: Апошні раўнд»
- 2014 - «22 хвіліны» (зняў сябе з тытраў)
- 2014 - «Сёмая руна»
- 2017 - «Аперацыя« Мухаббат »
- 2018 - «Т-34»