біяграфія
Паэт-песеннік, з сярэдзіны 1980-х рэгулярна забяспечваў савецкую, а затым і расійскую эстраду хітамі. Многія песні Аляксандра Шаганова сталі любімымі народнымі шлягерамі, эстраднай класікай. Кампазіцыі яго аўтарства папоўнілі рэпертуары Алы Пугачовай, Сафіі Ратару, Аляксея Глызін, Дзмітрыя Малікава, Жэні Белавусава. Песні на словы Шаганова спяваюць групы «Любэ», «Іванка International», «Чорны кава».Дзяцінства і юнацтва
Нарадзіўся будучы стваральнік шлягераў ў расійскай, тады яшчэ савецкай сталіцы вясной 1965 года. Рос Саша ў простай сям'і, не бедавалі, але і не якая жыла ў раскошы. Бацька - рабочы, мама - настаўніца пачатковых класаў. Па нацыянальнасці рускія. Акрамя Аляксандра, у сям'і падрасталі старэйшы сын Юрый і малодшая дачка Ларыса.
Першыя рыфмаваныя радкі з'явіліся ў хлопчыка ў 3-м класе. А ў 14 гадоў Шагане напісаў верш, у аўтарстве якога пасаромеўся прызнацца. Таму прачытаў яго сябрам, назваўшы новай песняй быў Ён на піку папулярнасці «Машыны часу». З другім вершам - тая ж гісторыя, але цяпер гэта была «песня» гурта «Уваскрасенне», пачутая па радыё.
Жаданне рыфмаваць дужэла, але Аляксандр Шагане марыў стаць не проста паэтам, а паэтам-песеннікам. Вызначыўшыся з марай, юнак запісаўся ў 5 маскоўскіх бібліятэк: каб пісаць добрыя вершы, трэба быць эрудытам. У старэйшых класах Шагане пазнаёміўся, паводле яго слоў, з такімі ж юнымі «графаманамі». Хлопцы сустракаліся ў музеі Маякоўскага, дзе чыталі адзін аднаму свае творы.
Аднак пасля заканчэння школы Саша, цвяроза ацаніць свае магчымасці, адправіўся паступаць не ў «багемны» літаратурны інстытут, а ў электратэхнічны ВНУ, дзе вывучыўся на інжынера электрасувязі. Пазней Шагане прызнаўся, што 1-й курс вучыўся добрасумленна, але да 3-га скаціўся да троек. Юнацкае захапленне ня дзелася, мара засталася. Але вучобу Аляксандр не кінуў і ў 1987 годзе стаў дыпламаваным інжынерам.
творчасць
Адлік творчай біяграфіі паэта пачынаецца ад песні «Уладзімірская Русь», якая прагучала ў выкананні групы «Чорны кава» ў 1986 годзе. Вершы належалі Шаганову, а музыку для кампазіцыі злажыў Зміцер Варшаўскі. Песня спадабалася прыхільнікам хард-рока. Дэбютнае твор прагучала за паўтара года да заканчэння Шагановым інстытута, але верш ён напісаў у 17 гадоў. Па словах паэта, першы поспех акрылены і дапамог паверыць у сілы.Працуючы пасля ВНУ інжынерам «Мостелефонстроя», куды трапіў па размеркаванні, малады аўтар атрымаў ад жыцця другі падарунак - яго песня «Позні цягнік метро» прагучала па радыё. Шчасце не стаў змрочны нават тым, што дыктар назваў Аляксандра Міхаілам. Па спецыяльнасці Шагане адпрацаваў 8 месяцаў замест належных 3 гадоў. Атрымаўшы разлік у «Мостелефонстрое», ён з галавой пагрузіўся ў творчасць.
Калі песня «Уладзімірская Русь» стала шлягерам і апынулася на вяршыні хіт-парадаў, а да які стаў папулярным аўтару выстраіліся жадаючыя замовіць вершы, Аляксандр зразумеў, што лепш не распыляць сілы, а сканцэнтравацца на адным праекце. І стварыць яго трэба з нуля.
Так пачалося супрацоўніцтва з на той момант малавядомымі групай «Любэ» і студэнтам кансерваторыі Дзімам МАЛІКАВА. А узляцелы на вяршыню славы з хітом аб сінявокі дзяўчынцы Белавусава тандэм Шагане-Мацвіенка падарыў новы шлягер пад назвай «Девчонка-девчоночка».
Прымадона расійскай эстрады папоўніла рэпертуар песняй «Крысціян», а Сяргей Чалабанаў, з якім на той момант ў Пугачовай быў раман, выконваў на вершы Шаганова песню пра дзяўчынку-малалетцы і жаніху. Тут адбыўся казус, ледзь не скончыўся скандалам. Вершы патрапілі і да Челобанову, і да Сяргея Чумакова. Але музыку для іх напісалі розныя кампазітары. Таму ёсць два варыянты адной кампазіцыі.
На сустрэчы з Пугачовай, дзе абмяркоўваліся вершы на песню «Крысціян», спявачка даведалася пра Расторгуева. Аўтар даў праслухаць па куплетаў некалькі кампазіцый гурта. Тады Ала Барысаўна і прапанавала апрануць саліста ў ваенную гімнасцёрку і запрасіла «Любэ» на свае «Калядныя сустрэчы".
Шлягеры для Расторгуева паэт-песеннік ствараў у тандэме з Ігарам Мацвіенка. Песні «Атас!», «Бацька Махно», «Камбат», «Там за туманамі» і «Конь» падпявала ўся краіна, а канцэрты праходзілі з нязменнымі аншлагамі. Шагане напісаў для калектыву сотню кампазіцый.
Некаторыя хіты «Иванушек» ( «Хмары», «Лялька») таксама аўтарства Шаганова. Шлягерам стала і песня «Бедныя галубы», якая патрапіла ў рэпертуар лідэра гурта «Кулікова поле» Яўгена Кулікова.
У пачатку 1990-х аўтар паспрабаваў сілы як спявак. Па словах Шаганова, на сцэне яму менш утульна, чым за сталом з аркушам паперы або ў студыі гуказапісу. Тым не менш у Аляксандра чатыры сольных альбома. Выпусціў ён і два зборнікі вершаў. У 2007 годзе прыхільнікі зорнага аўтара атрымалі сюрпрыз - аўтабіяграфічную кнігу «Я Шагане па Маскве».
Асабістае жыццё
У маладосці Аляксандр Шагане не спяшаўся звязваць сябе шлюбнымі вузамі. Жыццё зоркі, канцэрты, гастролі, сяброўскія вячоркі да раніцы і - як абавязковы атрыбут - спіртное мала адпавядалі паняццю «сям'я». Шагане рана застаўся без маці, а бацька так і не дажыў да выпуску дэбютнага магнитоальбома. Але адносіны бацькоў стаялі перад вачыма як узор.
Асабістае жыццё аўтара і музыканта вызначылася, калі яму споўнілася 36. З будучай жонкай Кацяй ён пазнаёміўся ў 27 гадоў, дзяўчыне на той момант не было і 16. Яна суправаджала сяброўку, якая падышла пазнаёміцца з зоркай пасля канцэрту ў «Алімпійскім». Шагане звярнуў увагу на Кацю, ня якая спрабавала спадабацца, да таго ж юную паэтку.
Праз 9 гадоў заляцанняў пара адправілася ў загс, выбраўшы для гэтага Дзень закаханых. Неўзабаве жонка нарадзіла Шаганову дачка Лізавету, у якой ён душы не чуе. Фота шчаслівага сямейства сустракаюцца ў Сеткі.
Паэт любіць адпачываць у коле родных. А яшчэ Аляксандр Шагане - даўні фанат футбольнай каманды «Тарпеда» і член зорнай каманды «Старк».
Аляксандр Шагане зараз
У 2018 годзе ў гасцях у песенніка пабывала праграма «Калі ўсе дома». Гледачы ўбачылі сямейнае гняздо зорнага аўтара, пачулі пра дзяцінства і юнацтва. Аляксандр сарваў заслону таямніцы з тых старонак біяграфіі, пра якія прыхільнікі творчасці Шаганова раней не чулі.У 2019-м юны вакаліст Аляксандр Лі парадаваў меламанаў кранальным выкананнем песні «Званар», вершы да якой напісаў Аляксандр Шагане.
Дыскаграфія (песні)
- 1985 - «Уладзімірская Русь» (ісп. «Чорны кава»)
- 1989 - «Бацька Махно» (ісп. «Любэ»)
- 1989 - «Атас!» (Ісп. «Любэ»)
- 1990 - "Не валяй дурака, Амерыка» (ісп. «Любэ»)
- 1990 - «Бок родная» (ісп. Дзмітрый Малікаў)
- 1990 - «Бедныя галубы» (ісп. Яўген Кулікоў і група «Кулікова поле»)
- 1991 г. - «Девчоночка-девчоночка» (ісп. Жэня Белавусаў)
- 1991 г. - "Не крыўдзі, жаніх» (ісп. Сяргей Чумакоў)
- 1994 - «Конь» »(ісп.« Любэ »)
- 1995 - «Камбат» (ісп. «Любэ»)
- 1996 г. - «Хмары» (ісп. «Іванушкі»)
- 1997 - «світарчык» (ісп. Сафія Ратару)
- 1998 года - «Там, за туманамі» (ісп. «Любэ»)
- 2002 - «Дадому» (ісп. «Любэ»)
- 2009 г. - «А зара» (ісп. «Любэ»)
- 2012 - «Проста каханне» (ісп. «Любэ», «Карані», «Іванка»)
- 2016 - «Жыць» у суаўтарстве з В. Селязнёў, І. Мацвіенка, Д. Палыева і Цімаці
- 2019 - «Званар», (ісп. Аляксандр Лі)