біяграфія
Хакеіст Максім Сакалоў бліскаў на лёдзе ў 2000-х: варатар дамогся чэмпіёнскага тытула першынства краіны ў складзе омскага "Авангарда", з якім у 2005 годзе ўзяў Кубак еўрапейскіх чэмпіёнаў. На Алімпіядзе 2006-га галкіпер прадстаўляў зборную Расіі і ў наступныя гады праявіў сябе як надзейны захавальнік варот, выступаючы за топавыя клубы КХЛ. Скончыўшы гульнявую кар'еру, спартсмен перайшоў на пазіцыю трэнера і зараз працуе ў складзе санкт-пецярбургскага хакейнага клуба СКА.Дзяцінства і юнацтва
Максім Анатольевіч Сакалоў нарадзіўся ў 1972 годзе ў Ленінградзе. Яго дзяцінства прыйшлося на тыя часы, калі заняткі хакеем не абяцалі асаблівых прывілеяў. Хлопчык аддаваў перавагу футбол і баскетбол і на лядовую пляцоўку пайшоў толькі таму, што тая знаходзілася недалёка ад дома. Максім абраў бліжэйшую секцыю, калі яму споўнілася 7 гадоў, што па сучасных мерках лічыцца познім узростам для развіцця прафесійных спартыўных перспектыў.
У першы год прыйшлося асабліва цяжка: дзіця яшчэ не навучыўся ўпэўнена перамяшчацца на каньках, а трэба было ўжо паспяваць за маланкавай шайбай. Таму ў вольны час Сакалоў адводзіў душу з сябрамі ў баскетбольнага кольца.
Пачынаў гуляць на пазіцыі нападаючага і нават быў сярод рабят другім па ліку забітых шайбаў, а на варотах апынуўся выпадкова: у камандзе захварэлі адначасова абодва брамніка. Максім выйшаў на замену, і ў яго стала так добра атрымлівацца, што ён з часам пацясніў на пазіцыі ачунялых галкіпераў.
Паступова хакей стаў займаць у жыцці цэнтральнае месца і ператварыўся ў прафесію. Аднак ужо ў сталым узросце мужчына вырашыў атрымаць дадатковую апору і ў 2010 годзе пайшоў вучыцца на юрыста ў прававую акадэмію.
хакей
Трэніруючыся пры школе армейскага клуба, Максім дэбютаваў у складзе СКА. Прычым спачатку праца не прыносіла ні славы, ні грошай. Першы заробак хлопец атрымаў, ліку ў якасці рамонтніка плоскасных збудаванняў. На дадатковую стаўку брамніка ў клубе папросту не вылучаліся грошы. Гэтых сродкаў юнаму спартсмену хапіла толькі на куплю красовак.У асноўны склад дарослага СКА хакеіст трапіў у 22 гады і пры гэтым меў туманныя перспектывы, застаючыся трэцім - "безнадзейным" брамнікам у камандзе. Калі з-за фінансавых праблем клуба галоўны галкіпер армейцаў Валерый Іваннікаў перайшоў у магнітагорскі "Металург", Максім скарыстаўся шанцам і выдаў серыю матчаў, якія па-сапраўднаму запусцілі яго кар'еру.
У сістэме СКА спартсмен прапрацаваў 8 гадоў, а ў 2002 годзе пераехаў у Омск, дзе папоўніў шэрагі ХК "Авангард". Менавіта ў складзе "ястрабаў" Сакалоў дамогся самых значных тытулаў ў спартовай біяграфіі.
У 2004 годзе амічоў сталі трыумфатарамі чэмпіянату Расіі, а Максім быў прызнаны лепшым варатаром сезона 2003/2004 і стаў уладальнікам «Залатога шлема» - трафея, уручаецца лепшай шасцёрцы гульцоў чэмпіянату краіны. У 2005 годзе "Авангард" стаў першым уладальнікам Кубка еўрапейскіх чэмпіёнаў, выйграўшы ў фінальным матчы ў фінскай каманды «Кярпят».
Услед за клубнымі поспехамі брамнік быў выкліканы ў зборную Расіі, з якой у 2006 годзе выправіўся на Алімпіяду ў Турын, аднак вярнуўся адтуль без узнагарод. Наступныя сезоны Сакалоў праводзіў у СКА, "Металургу" і чалябінскім "Трактары", а сканчаў гульнявую кар'еру ў ніжнякамскім "Нафтахіміку".
У 2013 годзе Максім заявіў, што сыходзіць з хакейнай пляцоўкі, і перабраўся на трэнерскі масток хімкінскага ХК "Атлант". Прапрацаваўшы год у Падмаскоўі, мужчына вярнуўся ў родны клуб СКА, але на гэты раз з амбіцыямі настаўніка.
Асабістае жыццё
Пасля трагічнай гісторыі, якая адбылася ў асабістым жыцці Максіма Сакалова, пра яе ўжо нельга казаць без смутку. З жонкай Ірынай хакеіст складаўся ў шлюбе 20 гадоў, аднак апошнія 4 года муж і жонка жылі асобна. Сам брамнік не раз казаў у інтэрв'ю, што прафесійнага спартсмена, які знаходзіцца ў пастаянных раз'ездах, складана быць узорным сем'янінам і надаваць дастатковую ўвагу выхаванню дзяцей.
Сыны Сакалова, Максім і Арсень, займаюцца спортам, прычым старэйшы пайшоў па слядах бацькі і рыхтаваўся стаць прафесійным брамнікам, выступаючы за моладзевы клуб СКА. Малодшы Арсень таксама спрабаваў сябе ў хакеі, але пазней змяніў захапленне і перайшоў у фехтаванне.
13 чэрвеня 2019 года ў катэджным пасёлку Раманаўка Ленінградскай вобласці ў доме сям'і Сакалова адбылася трагедыя. Навіна, што сын забіў ўласную маці, узбурыла ўсе СМІ.
Спачатку падазрэнне выпала на старэйшага сына Максіма. Малодшы Арсень сказаў, што брат пагражаў забіць яго, пасля чаго хлопец збег з дому і звярнуўся да суседзяў. Вярнуўшыся ў дом, ён выявіў цела маці з перарэзаным горлам і побач старэйшага брата ў несвядомым стане з ранамі на целе. Пакуль Максім Сакалоў - малодшы змяшчаецца ў рэанімацыі, Арсень знаходзіцца пад наглядам паліцыі і трапляе ў лік падазраваных асоб.
Бацька сямейства раней выказваў занепакоенасць сталеннем сыноў, але падобнага павароту падзей ніхто не мог прадбачыць. Вядома, што старэйшы сын назіраўся ў псіхолага і меў дэпрэсіўны засмучэнне, але прыяцелі і калегі па камандзе не заўважалі нічога асаблівага і казалі, што той быў спакойным і прыязным хлопцам.
Хакеіст чакана не каментуе падзеі, якія адбыліся, аднак яго маці выказала стаўленне да сітуацыі, стаўшы на бок унукаў і выказаўшы здзіўленне з нагоды паводзін Ірыны, якая змагла справакаваць сына на падобны ўчынак. Жанчына згадала, што хлопчык у дзяцінстве перанёс лейкоз і толькі цудам быў вымаліць у Бога.
Максім Сакалоў зараз
Скончыўшы гульнявую кар'еру ў 2013 годзе, Максім стаў працаваць трэнерам. З 2014-га Сакалоў супрацоўнічае з клубам, які даў яму пропуск у вялікі спорт - СКА з Санкт-Пецярбурга. Спачатку мужчына трэніраваў брамнікаў, а затым перайшоў на пазіцыю настаўніка «СКА-1946», які грае ў МХЛ. Зараз у яго распараджэнні пашыраны набор функцый, а ў лік падапечных ўваходзяць палявыя гульцы.Пасля страшных падзей, якія здарыліся ў сям'і спартсмена, клуб выказаў яму спачуванні і паабяцаў ўсебаковую падтрымку. Раней «армейцы» праявілі сваё пачэснае стаўленне да брамніку, увёўшы таго ў Галерэю славы ХК СКА і змясціўшы пад дахам арэны яго фота і нумарны знак.
Журналісты выяўляюць да персоны Сакалова павышаную ўвагу, але той напэўна няхутка выйдзе з імі на дыялог. Мужчына і без таго быў не асоба публічны, не імкнучыся дэманстраваць жыццё ў "Инстаграме" і іншых сацыяльных сетках.
Ён называў сябе стрыманым чалавекам, якому важней захоўваць унутраны мір, чым рэагаваць на штодня з'яўляюцца инфоповоды ў Інтэрнэце. Немалаважным фактарам у жыцці хакеіста з'яўляецца вера, да якой той прыйшоў у 21 год і з тых часоў лічыць галоўным прыярытэтам ў жыцці імкненне да духоўнага росту і выратаванні душы.
Ўзнагароды і дасягненні
- 2003/2004 - чэмпіён Расіі
- 2003/2004 - лепшы брамнік чэмпіянату Расіі
- 2004 г. - уладальнік Залатога шлема
- 2005 - уладальнік Кубка еўрапейскіх чэмпіёнаў
- 2005 -победитель Евротура