біяграфія
Захар Май - музыкант з Украіны, аўтар-выканаўца песень, былы фронтмэн гурта «Шыва». Спявак, які ўдзельнічаў у рок-фэстах «Нашэсце» і «Крылы», прымусіў паглядзець пад іншым вуглом на творчасць Алы Пугачовай і артыстка. А яшчэ Захар Май праславіўся эпатажнымі і правакацыйнымі пасты ў соцсетях. Ён называе сябе піянерам Інтэрнэту, сцвярджаючы, што з'явіўся ў сетцы «тады, калі там нікога не было». У Расіі музыкант вядомы дзякуючы крытыцы дзеючай улады і падтрымцы Аляксея Навальнага.Дзяцінства і юнацтва
Нарадзіўся Захар Барысавіч Травень Харкаве летам 1969 года. Бацькі музыканта адносіны да мастацтва не мелі. Бацька па прафесіі інжынер-будаўнік, пазней перакваліфікаваўся ў фотолаборанта і праграміста. Мама - спецыяліст па камп'ютэрнай лінгвістыцы, стала прадзюсарам мультымедыя.
Жаданне спяваць з'явілася ў Захара ў дзяцінстве. Рэалізаваць яго атрымалася ў хоры з кранальным назвай «Скворушка», арганізаваным пры Харкаўскім Палацы піянераў. Але грунтоўнага музычнага адукацыі так і не атрымаў. Пасля школы па патрабаванні бацькоў, якія марылі, каб сын атрымаў «сур'ёзную» прафесію, паступіў у Тартускі універсітэт. Але ў ВНУ Эстоніі хлопец затрымаўся ненадоўга: правучыўся год.
У 19 гадоў біяграфія Захара крута змянілася: разам з братам і бацькамі Май адправіўся ў ЗША. У Амерыцы ўспомніў пра юнацкім захапленні музыкай, але грошы зарабляў, уладкаваўшыся праграмістам. 15 гадоў, пачынаючы з 1988 года, жыў у Балтыморы і Нью-Ёрку. Затым перабраўся ў Чыкага, а адтуль пераехаў у Сан-Францыска. У 2002-м Май нечакана для ўсіх вярнуўся ў горад дзяцінства, дзе працягнуў музычную кар'еру.
музыка
Дэбют музыканта адбыўся ў 1987-м, калі Май жыў у Харкаве. Першая кампазіцыя з размаўлялым назовам «Халадзільнік пусты» прынесла яму вядомасць у мясцовай публікі. На хвалі поспеху Захар выступіў на фестывалі аўтарскай песні «Эсхар», які штогод праводзіцца ў аднайменным пасёлку непадалёк ад Харкава.У Амерыцы творчы шлях ўкраінскага спевака прадоўжыўся. Ён захапіўся фальклорам і рокам, перапяваў хіты савецкіх зорак эстрады і складаў сам. У ЗША Захар Май запісаў 5 альбомаў. Першымі слухачамі сталі эмігранты з Расеі і былых саюзных рэспублік, але з канцэртамі ў Амерыцы не склалася. Ацаніць творчасць выканаўцы меламаны маглі ў камернай атмасферы кватэрнікаў. Асаблівай папулярнасцю ў эмігранцкай тусоўкі карыстаўся зборнік «Ground Zero», у які ўвайшлі песні «развесяліць цыганы» і «Усё нагадвае пра цябе».
Вярнуўшыся на радзіму, Май адчуў смак славы. Цяпер яго выступы адбываліся ў канцэртных залах і клубах, а дыскаграфія папоўнілася новымі альбомамі. Дэбютны зборнік, запісаны ў Расіі, атрымаў назву «Чорныя верталёты». Другі, які быў прэзентаваны Захарам ў тым жа 2003 годзе, ён запісаў у дуэце з Сяргеем Чиграковым, вядомым пад творчым псеўданімам Чыж.
У альбоме мая "Без ансамбля», які выйшаў у 2004 годзе, асаблівым поспехам карысталася песня «Да пабачэння, д'ябал». Ўгрунтаваўся спачатку ў горадзе на Няве, спявак актыўна супрацоўнічаў з пецярбургскімі музыкантамі. Неўзабаве з яго лёгкай рукі з'явілася легендарная група «Шыва», якую меламаны жартам называлі міфічнай.
Акрамя Мая і Чыжа, у калектыў ўваходзілі музыканты вядомай на ўсёй постсавецкай прасторы групы «ДДТ» Ігар Дацэнка, Андрэй Муратаў і Андрэй Васільеў. Далучыўся да «Шыве» Ігар Раманаў, у чыёй біяграфіі мае месца праца ў не менш легендарных рок-групах «Аліса» і «Зямляне». Гэты склад на чале з Маем і падарыў меламанам альбом «Чорныя верталёты». У зборнік ўвайшла папулярная песня «Бог не фраер».
Асаблівасцю групы «Шыва» стаў часовы, «цякучы» склад музыкаў. На канцэртах калектыву выступалі Алік Потапкин і Наиль Кадыраў, Аляксей Магілёўскі і Марыя Няфёдава. Паводле задумы Захара знакамітыя рокеры ўдзельнічалі ў выступах «Шывы» ў вольны ад канцэртаў сваіх груп час. Ніхто з музыкаў не ведаў, у які момант з'явіцца ў часовым складзе і з кім выйдзе на сцэну.
Пазней у інтэрв'ю эпатажны спявак прызнаўся, што "ніякай групы" Шыва "няма, ды і не было ніколі». Паводле яго слоў, пад назвай калектыву-міфа выступаў «любы склад, які мяне суправаджаў». На гастролі ездзілі адны музыканты, альбомы ён запісваў з іншымі, а на канцэртную сцэну мог выйсці трэці склад. Задума траўня адбылася ў тым, каб зняць акцэнт з уласнага імя і не ператварыцца «у левую поп-зорку".
Песні выканаўцы здзіўлялі і ўводзілі ў ступар, бо Май майстэрску «жангляваў» жанрамі, напаўняючы тэксты кампазіцый як літаратурнай, так і ненарматыўнай лексікай. Неверагодны мікс цытат з кніг братоў Стругацкіх, былін і міфаў, наркоманской слэнгу і гутарковай мовы мог зацікавіць каго заўгодна. Яскравы прыклад - песня «Галоўная праблема музыкі ў Расеі».
У 2011-м артыст прадставіў зборнік «Казань супраць дыябету», дзе знайшлося месца правакацыйнай песні «маньякі». З «перапевак» найбольш папулярныя «Дзяўчына з карчмы» і «Ветрам стаць».
Меламаны і музычныя крытыкі адзначаюць віртуозную гульню Мая і прыгожы голас. Стыль яго творчасці вызначыць складана. Кампазіцыі - мікс рэгі, танцавальна-драйвовых, руска-цыганскіх матываў. Што тычыцца ненарматыўнай лексікі, якой шчодра перасыпаць многія тэксты, то аўтар мяркуе:
«Кампазіцыі трэба пісаць на мове, які максімальна блізкі да гутарковай мовы».Пасля знікнення «Шывы» Май выступае сольна. З гастролямі ён пабываў па ўсіх краінах постсавецкай прасторы, у Амерыцы, Германіі і Ізраілі. Апошні альбом спевака выйшаў у 2011 годзе.
У 2012-м у Захара Мая здарыўся апаплексічнага ўдар. Пазней ён пакінуў у «Твітэры» адпаведны пост, у якім абвінаваціў у тым, што адбылося «таго Бога, які мне на старасці гадоў падарыў інсульт».
Эпатажны артыст і блогер вядомы апазіцыйнымі поглядамі і крытыкай цяперашніх расейскіх уладаў. Заклік падарваць Крымскі мост і цынічную жарт, якой Май адгукнуўся на крушэнне над Чорным морам Тую-154, суайчыннікі ўспрынялі са змяшанымі пачуццямі. Многія адвярнуліся, але гэта не спыніла і не збянтэжыла Захара.
Ён не адмовіўся ад правакацыйнага стылю і працягвае выстаўляць шакавальныя пасты ў «Твітэры». Старонка Мая ў «Фэйсбуку» неверифицирована, хоць належыць яму. Ёсць рахунак ад імя Захара Мая і ў «Инстаграме», дзе можна ўбачыць сапраўдныя фота артыста.
Асабістае жыццё
Жонкі і дзяцей у Захара мая няма, хоць летам 2019-га ён адзначыў 50-гадовы юбілей. Што адбываецца ў асабістым жыцці эпатажнага выканаўцы - таямніца. Блогер і тут унёс інтрыгу, размясціўшы ў «Фэйсбуку» пост пра сваю наркаманіі і гомасэксуалізм. І падаў дадатковыя тлумачэнні:
«З-за другога я безупынна лавінападобна зьнішчаю ўвесь чалавечы кантакт, які ляціць у мой бок яшчэ з сярэдняй школы, а з-за першага я атрымліваю апошні, хто пра гэта даведаецца! У выніку ў мяне не проста няма сяброў - у мяне нават знаёмых больш няма! ».Захар Май зараз
Аўтар песень і скандальных пастоў мае грамадзянства ЗША і жыве ў родным Харкаве. Ён працягвае радаваць падпісчыкаў і прыхільнікаў «запальнымі» каментарамі гучных падзей ва Украіне, Расіі і свеце.У 2019 года ў сваім «Твітэры» Май адгукнуўся на выбары прэзідэнта Украіны Уладзіміра Зяленскі, не забывае пра Уладзіміра Пуціне і з'едліва жартуе пра расейска-ўкраінскай палітыцы.
Дыскаграфія
- 1995 - «... і нікога іншага»
- 1995 - «Захар едзе ў Вашынгтон»
- 2000 - «Сняданак на траве»
- 2002 - «Ground Zero»
- 2002 - «Залаты пі * ды валасоў»
- 2003 - «Чорныя шрубалёты»
- 2003 - «Эхо Москвы, №2»
- 2004 г. - «Без ансамбля»
- 2004 г. - «Бог не фраер» feat. DJ Milovanov
- 2006 - «Мецца Фортэ»
- 2006 - «Шлюз»
- 2006 - «снэпшот маньяк»
- 2007 - «Дарагія масквічы»
- 2007 - «Казанова лаундж»
- 2008 - «Мая артыстка»
- 2011 - «Казань супраць дыябету»