біяграфія
Хоць пісьменніца Аксана Панкеева даўно не песціць адданых чытачоў навінкамі (апошняй да 2019-му значылася 13-ая кніга эпапеі «Хронікі дзіўнага каралеўства», якая выйшла ў 2013 годзе), тыя ня перастаюць чакаць і спадзявацца, што іх любімы аўтар зноў возьмецца за пяро. На жаль, у гарачай абмеркаваннях і каментарах у фан-групе фантастки часцей за іншых мільгала сумная думка, што яна закінула літаратурную дзейнасць назусім. Нібыта гэта ў сваім «Жывым часопісе» пацвердзіла яе сяброўка і калега Вольга Грамыка.Дзяцінства і юнацтва
У канцы верасня 1967 га, калі праваслаўны свет адзначаў адзін з важных святаў - Узвіжанне, у сям'і Панкеева на свет з'явілася дачка, якую дарослыя вырашылі назваць Аксанай. У мностве друкаваных і электронных крыніцах яе родны горад не называўся, а даваўся ў цэлым Савецкі Саюз. Але ўлічваючы, што на дадзены момант жанчына жыве ў Нікапалем Днепрапятроўскай вобласці Украіны, то можна меркаваць, што там яна і нарадзілася.
У 1984 году выпускніца сярэднеадукацыйных школы адправілася ў Цвер і падала дакументы ў галоўную ВНУ. Аднак неўзабаве да яе прыйшло ўсведамленне, што пасля заканчэння універсітэта ёй пагражала праца школьным настаўнікам, а гэтага яна не жадала усімі сіламі. Што, зрэшты, не перашкодзіла атрымаць вышэйшую філалагічную адукацыю і спецыяльнасць выкладчыка замежнай мовы і літаратуры.
У «ліхія 90-е», калі не стала СССР, а звыклы свет рухнуў на вачах, Аксана не шукала шляхі самавыяўлення ў творчасці, а бралася за ўсё, за што хоць колькі-небудзь плацілі. Прыйшлося працаваць пару гадоў і па спецыяльнасці ў Бежацку, і амаль 15 гадоў аддаць паліклініцы метзавод ў Нікапаль. Пазней лёс прывёў яе да стварэння фантастычных раманаў. Па прызнанні Панкеева, сачыненні - яе захапленне з 12 гадоў.
кнігі
У пачатку нулявых, калі маладая жанчына была ў дэкрэтным адпачынку пасля нараджэння другога дзіцяці, на розум ёй паступова прыйшоў сюжэт першай кнігі ў жанры фэнтэзі «Перасякаючы межы». Пазней яна прызнавалася, што пісаць на старце няпроста, а асабліва - кантраляваць сваіх персанажаў (калі Шеллар ўздумаў звязаць сябе вузамі шлюбу, Панкеева прыйшла ў жах), якія не маюць, дарэчы, рэальных прататыпаў.
Як казала раманістка, у маладосці, калі яна толькі рабіла першыя спробы пяра, галоўная дзеючая асоба - перакладчыца Вольга - знаходзілася асабліва блізка да яе, а з часам адсунулася, і цяпер на яе аўтар глядзіць ледзь не з мацярынскай любоўю. Кантар, напрыклад, прыйшоў у яе творчасць наўпрост з дзяцінства, калі яна зачытвалася творамі з мужнымі героямі і любіла слухаць музыку.
Другім у цыкле «Хронікі дзіўнага каралеўства» стаў «Аб карысці праклёнаў». Абодва рамана ўпершыню пабачылі свет на «самвыдат», старонку ў якім пасля моцнага застолля стварылі для Аксаны яе родныя - муж і кум. Праз год пасля размяшчэння выдавецтва «Альфа-кніга» вырашылася на выпуск друкаваных версій твораў. Дарэчы, першапачаткова назва серыі задумвалася як «Лёс караля».
Бібліяграфія расла год ад года: шостай у спісе значылася «Песня на дваіх», затым з'явіліся «Хада ўладара» і дзве кнігі «ростанях» - «Спадчына ўладара» і «Добрыя суседзі».
Натыкаючыся на водгукі чытачоў у Інтэрнэце, з галавой пагрузіцца ў свет магіі і драконаў і разабрацца любімыя творы на цытаты, здаецца, што ўсе яны спрэс станоўчыя, ва ўсякім выпадку, негатыўныя каментары знайсці складана. Адны вылучаюць асаблівае пачуццё гумару пісьменніцы, іншыя робяць акцэнт на акварэльных малюнку фантастычнай сусвету.
Асабістае жыццё
Творчыя асобы часта прыцягваюцца, ўлюбляюцца і ствараюць сем'і. Так здарылася і з стваральніцай «лёгкага фэнтэзі». Яе адзіны выбраннік - бранскі мастак Дзмітрый Лабзов, які падтрымліваў жонку ва ўсіх яе творчых пачынаннях і быў галоўным чытачом і крытыкам. Любімаму мужу жанчына падарыла двух дзяцей - сыноў Кірыла і Цімафея, ня атрымаў у спадчыну ад маці літаратурны дар. На жаль, у канцы кастрычніка 2018 го прыйшлі сумныя весткі: жонка пісьменніцы не стала.
Што тычыцца хобі, то Аксана Пятроўна захаплялася калекцыянаваннем мініяцюрных керамічных статуэтак - фігурак і вазачак, але, як яна казала, ляніва і без фанатызму. Вядома таксама, што яе каханы колер - чорны, час сутак - ноч, час года - вясна, а музыка - адпаведная настрою.
Аксана Панкеева зараз
У рэдкім размове з прадстаўнікамі СМІ (прыкладна ў 2009 годзе) Аксана Пятроўна на пытанне пра творчыя планы адказала, што, магчыма, прымецца за апісанне свету Шарх. Але з моманту выхаду «Добрых суседзяў» інфармацыі аб будучых навінках не паступала.10 сакавіка 2011-га ў Панкеева з'явілася асобнае супольнасць у сацыяльнай сетцы «Фэйсбук», дзе размяшчаліся фатаграфіі з творчых сустрэч з прыхільнікамі і падарожжаў з сям'ёй і сябрамі, карыкатуры любімага мужа і нават давалася спасылка на яго старонку. У фанацкай групе пісьменніцы ва «Укантакце» ў асобным альбоме таксама можна знайсці яе асабістыя здымкі.
бібліяграфія
- 2004 г. - «Перасякаючы межы»
- 2004 г. - «Аб карысці праклёнаў»
- 2004 г. - «Паспрачацца з лёсам»
- 2004 г. - «Людзі і прывіды»
- 2005 - «Шэпт цёмнага мінулага»
- 2006 - «Рассмяшыць багоў»
- 2007 - «Шлях, абіралы нас»
- 2008 - «Песня на дваіх»
- 2009 г. - «Хада ўладара»
- 2010 - «Дарогі і сны»
- 2011 - «Адваротны бок шляху»
- 2012 - «раздарожжы. Спадчына ўладара »
- 2013 - «раздарожжы. Добрыя суседзі »