біяграфія
Заснавальнік і нязменны лідэр гурта "Калінаў мост" Дзмітрый Равякін займае бачнае месца на расійскай рок-сцэне дзесяткі гадоў. Музыкант ідзе шляхам пастаянных духоўных шуканняў, што знаходзіць адлюстраванне ў яго творчасці. У ранніх песнях выканаўцы былі відавочна выяўленыя фальклорныя і паганскія матывы, ад якіх ён з часам перайшоў да перакананьняў хрысціянству, нават адмаўляючыся выконваць на канцэртах кампазіцыі мінулых гадоў.Дзяцінства і юнацтва
Спявак нарадзіўся ў 1964 годзе ў Новасібірску, аднак яго дзяцінства прайшло ў Забайкаллі. Сям'я жыла ў Першамайскім, пасёлку Чыцінскай вобласці. Дзяцінства Равякін непарыўна звязана з кнігамі і музыкай. Ён любіў слухаць пласцінкі і спяваць, а яшчэ займаўся ў музычнай школе па класе баяна.
Прыхільнасці хлопчыка ахоплівалі шырокі спектр - ад Мусаргскага да савецкай эстрады. А вось захапленне заходнім рокам прыйшло толькі ў старэйшай школе. Раней прагрэсіўныя запісы ў глыбінцы было не дастаць.
Скончыўшы школу, хлопец адправіўся ў Новасібірск, дзе паступіў у электратэхнічны інстытут. У студэнцкія гады Зміцер не пакідаў заняткі музыкай, стаў актыўна пісаць вершы, да таго ж стаяў на дыскатэках за дыджэйскім пультам. У маладосці Равякін распачаў некалькі спроб пагуляць у музычных калектывах, але яны заканчваліся няўдачамі да таго часу, пакуль той не сабраў групу "Калінаў мост", з якой вырашыў выконваць уласны матэрыял.
музыка
Натхнёныя рухам хіпі, хлопцы спявалі пра маладосць, свабодзе і любові, паступова абрастаючы больш складанымі тэмамі. Тэксты ў Равякін атрымліваліся вобразнымі, насычанымі спецыфічнай лексікай - Славянізмы і сачыненні на іх манер новымі словамі. "Узарень", "Дарзі", "Выворотень" - слухачу даводзіцца здагадвацца, якія значэння нясуць назвы першых альбомаў "Калінава моста".Дзмітрый па праве лічыцца майстрам лірычнай і кранальнай любоўнай песні. "Ляціць", "Родная", "збераглі" поўныя чыстых вобразаў і светлых пачуццяў. Музыкант з групай пачынае гастраляваць, праводзіць канцэрты ў сталіцах, дзе прафесійныя сесійныя музыканты дапамагаюць пры запісе чарговага альбома, дзякуючы чаму гучанне "Калінава моста" становіцца больш складаным і разнастайным. Да канца 1990-х папулярнасць групы стала так вялікая, што Дзмітрый вырашаецца на пераезд у Маскву, каб палегчыць лагістыку гастрольнага жыцця.
У пачатку 2000-х гадоў шлях духоўных шуканняў прывёў Равякін да праваслаўя. Ён не проста перастаў пісаць пра язычнікаў і шаманаў, але і спяваць старыя песні на канцэртах адмаўляўся. Зараз у яго лірыцы загучалі матывы веры, подзвігу, вайны і гісторыі.
Светапоглядны злом не паўплываў на творчую пладавітасць - Дзмітрый па-ранейшаму шмат піша, і матэрыял нават не змяшчаецца ў адзін праект. Таму паралельна з "Калінавым мостам" музыкант стаў ажыццяўляць і сольныя задумы.
На рахунку выканаўцы некалькі альбомаў, якія той запісаў асобна ад групы. Плюс да гэтага Равякін ахвотна эксперыментуе і супрацоўнічае з іншымі музыкамі. Вынікам удалай калабарацыі сталі песні "Карабель", "Трыпутнік", створаныя сумесна з рэп-гуртом «25/17». Спроба пераасэнсаваць спадчына Аляксандра Башлачева вылілася ў цэлы альбом: "Серабро і слёзы" выйшаў ў 2014 годзе, і ў яго стварэнні паўдзельнічалі самыя вядомыя прадстаўнікі рускага року. Дзмітрый выканаў тут трэк "Час званочкаў".
Асабістае жыццё
З будучай жонкай Зміцер пазнаёміўся ў часы студэнцтва. Менавіта Вольга Равякін прыдумала ў 1986 годзе арыгінальнае назва яго групе. Дзяўчына стала музай і галоўным крытыкам музыканта. Спачатку яны жылі ў Новасібірску на здымных кватэрах, дзе і нарадзіўся іх сын Сцяпан (1986). Больш дзяцей у пары не было. У 2005-м у асабістым жыцці спевака адбылася трагедыя: яго жонка раптоўна памерла ад сардэчнага прыступу. Памяці жонкі ён прысвяціў пласцінку "Сэрца", якая выйшла 4 гады праз.
Дзмітрый застаўся ўдаўцом і не імкнецца мяняць статус, захоўваючы памяць пра Вольгу як пра каханне ўсяго жыцця. Сын Сцяпан стаў дырэктарам гурта "Калінаў мост" і дапамагае бацьку ў працы арганізацыі.
З 2000-га Равякін вызнае праваслаўе, з чым звязаныя змена яго светапогляду і творчыя трансфармацыі. З журналістамі музыкант аддае перавагу казаць не пра факты біяграфіі, а пра праблемы светабудовы і глыбіні чалавечай душы, з-за чаго яго інтэрв'ю больш нагадваюць філасофскія гутаркі.
Дзмітрый Равякін зараз
Шмат гадоў таму музыка пераехаў у Маскву, дзе жыве і цяпер. Ужо некалькі дзесяцігоддзяў творчай дзейнасці Зміцер не губляе плённасці, выпускаючы навінкі ці ледзь не кожны год. У 2019-м дыскаграфія "Калінава моста" папоўнілася альбомам "даура", прысвечаным малой радзіме аўтара - Забайкаллі.Равякін назваў праект данінай роднаму краю, дзе ён рос і сталеў. Сродкі на запіс калектыў збіраў праз краудфандинговую платформу "Планета", каб знатакі іх музыкі адчулі дачыненне да яе стварэння.
Тым жа шляхам Дзмітрый пайшоў і ў працы над чарговай сольнай пласцінкай «# СНЕГПЕЧЕНЕГ», абвесцяць 1 ліпеня 2019 года аб адкрыцці збору. Разам з тым музыка з групай не спыняе гастраляваць, даючы па некалькі канцэртаў у месяц. Афіша выступленняў даступная на афіцыйным сайце "Калінава моста". Свежыя фота - у "Инстаграме" і іншых сацсетках групы. Асабістыя акаўнты Зміцер не вядзе.
Дыскаграфія
- 1997 - «Усялякія розныя песні»
- 1997 - «Абломаў дошка»
- 1997 - «Охта»
- 2007 - «Жніво»
- 2013 - «Grandi Canzoni, Opus 1»
- 2015 - «Grandi Canzoni. Opus Magnum »
- 2017 - «Змееборец»
- 2019 - «# СНЕГПЕЧЕНЕГ»