біяграфія
King Crimson раскрыў прыхільнікам шматграннасць прагрэсіўнай арт-музыкі. Удзельнікі брытанскага рок-праекта апынуліся наватарамі ў музычным творчасці 70-х, гуляючы ў жанры меладычнага арт-року. Прадстаўленыя ў кампазіцыях прыёмы полірытміі пасля запазычаных іншымі еўрапейскімі групамі.Гісторыя стварэння і склад
Гісторыя групы пачынаецца з 1968 года. Тады прыяцелі Роберт Фрыппа і Майкл Джайлз вырашылі стварыць рок-каманду. Неўзабаве да музыкаў далучыліся яшчэ трое маладых выканаўцаў. Калі састаў сфармаваўся, трэба было падабраць для групы яркае і запамінальнае назва.
Найменне праекту даў Синфилд. У вершы гэтага маладога паэта ў вобразе малінавы Караля адгадваюцца рысы Фрыдрыха II, «апошняга імператара рымлян». Фрыппа жа бачыў у постаці таямнічага кіраўніка падабенства з Вельзевул.
Прапанова паэта было прынята ўдзельнікамі групы. За гады існавання каманда неаднаразова мяняла склад, у якім нязменным заставаўся заснавальнік - гітарыст Роберт Фрыппа. Фота калектыву розных гадоў выкладзеныя ў сацыяльных сетках «Инстаграм» і «Фэйсбук»
музыка
Дэбютнае выступленне брытанскай каманды прайшло летам 1969 года. Публіка ацаніла арыгінальнае гучанне кампазіцый, што падштурхнула музыкаў да выпуску першай пласцінкі. Альбом «In the Court of the Crimson King» пабачыў свет восенню таго ж года. Дыск ўяўляў сабой прафесійную працу, якая не ўступае ў мастацкім плане вядучым брытанскім арт-рок-камандам.Ўдзельнікі не пабаяліся эксперыментаў з формай і зместам песень. Слухачы высока ацанілі такія кампазіцыі, як псіхадэлічная «I Talk to the Wind», напоўненая гатычным жахам «Epitaph», дынамічная «Moonchild». Музыкі паказалі, што па-майстэрску валодаюць прыёмамі імправізацыйнага рока, смела ўводзяць у творы наватарскія элементы. І ўжо ў першай пласцінцы яны паказалі прыхільнасць да полірытміі.
Эпічным стаў завяршальны пласцінку трэк «The Court of the Crimson King», у якім музыкам атрымалася арганічна уплесці ў мелодыю вытанчаныя кадэнцыі ў мажорным духу. Пасля група рэдка звярталася ў творчасці да такога прыёму, аднак іншыя брытанскія калектывы выкарыстоўвалі досвед «малінавых Караля». Сёння музычныя крытыкі адзначаюць, што дэбютны альбом каманды задаў кірунак прагрэсіўнаму заходняму року.
Да праекта хутка прыйшла вядомасць, музыкі пачалі гастрольную дзейнасць. Геаграфія іх выступаў спачатку ахоплівала Вялікабрытанію, а затым і Злучаныя Штаты. У 1970 годзе выйшаў другі альбом пад назвай «In the Wake of Poseidon». Па гучанні і канцэпцыі пласцінка апынулася блізкая дэбютнай. Удзельнікі каманды прадстаўлялі ускладненыя кампазіцыі, у якіх чыталіся як элементы сярэднявечных харалаў, так і матывы джаз-рока.
Наступныя альбомы 70-х становяцца не менш паспяховымі. Група шмат выступаў з канцэртамі, а да канца дзесяцігоддзя запісала сёмы альбом. Аднак з-за прыватных рознагалоссяў паміж музыкамі, з-за змены складу Роберт Фрыппа прыняў рашэнне аб роспуску праекта. У 80-я Фрыппа з трыма музыкамі ўтварылі новую каманду Discipline. Для кампазіцый гэтага перыяду характэрны баладны форма, этнічныя матывы, гітарныя імправізацыі і іншыя элементы арт-року.
У сярэдзіне 90-х Фрыппа зноў адраджае «малінавых Караля». У склад групы ўваходзяць у асноўным сесійныя музыканты. У 2000-х карціна не змяняецца, артысты ўпершыню наведваюць з канцэртамі Расію, выступаюць у Казані. Затым на некалькі гадоў каманда бярэ творчы адпачынак.
На пачатку 2010-х King Crimson зноў сабралася, зараз ужо ў складзе васьмі музыкаў. У 2017 годзе гурт анансавала выхад міні-альбома «Heroes", названага ў гонар аднайменнай кампазіцыі Дэвіда Боўі. Акрамя таго, праект адправіўся ў гастрольны тур па Еўропе.
King Crimson зараз
На прэс-канферэнцыі, якая адбылася 6 красавіка 2019 года, Біл Рифлин, які ўваходзіць на гэты момант у склад групы, абвясціў, што вымушаны пакінуць праект, каб заняцца хатнімі справамі.
Але рт-рок-каманда працягвае творчую дзейнасць. Запланаваны тур King Crimson правядзе ў выглядзе септэта, не запрашаючы новага выканаўцу.
Дыскаграфія
- 1969 - «In the Court of the Crimson King»
- 1970 г. - «In the Wake of Poseidon»
- 1970 г. - «Lizard»
- 1971 - «Islands»
- 1973 - «Larks 'Tongues in Aspic»
- 1974 - «Starless and Bible Black»
- 1974 - «Red»
- 1981 - «Discipline»
- 1982 - «Beat»
- 1984 - «Three of a Perfect Pair»
- 1994 - «VROOOM»
- 1995 - «THRAK»
- 2000 - «The ConstruKction of Light»
- 2003 - «The Power to Believe»