біяграфія
Сяргей Мурзин - акцёр тэатра і кіно, якога рэжысёры задзейнічаюць у адмоўных ролях. Артыст заваяваў прызнанне, здымаючыся ў тэлесерыялах і поўнаметражных мастацкіх кінакарцінах. Гледачы памятаюць яго па абразах правадыроў бандыцкіх супольнасцяў, алігархаў ці прадстаўнікоў улады.Дзяцінства і юнацтва
Родны горад Сяргея Мурзина - Варкута, па нацыянальнасці ён рускі. Нарадзіўся 15 снежня 1965 года. Спачатку не задумваўся пра творчай прафесіі, але лёс распарадзіўся такім чынам, што юнак паступіў у тэатральны інстытут. Першым ВНУ, які адкрыў яму дзверы, стаў інстытут у Яраслаўлі.
Правучыўшыся на акцёрскім факультэце некаторы час, Сяргей пакінуў яго і падаў дакументы ў Пецярбургскую акадэмію тэатральнага мастацтва. Пачаткоўца артыста прынялі на курс Ігара Багданава, які выкладаў на кафедры эстраднага мастацтва і музычнага тэатра.
Атрымаўшы дыплом, Мурзин стаў членам трупы дзіцячай філармоніі. Затым перайшоў у тэатр «Буф», артыстам якога лічыўся з 1996 па 2000 гады. Занятасць тут стала дзіўным супадзеннем, таму што Сяргею падказалі аб наяўнасці вакансіі знаёмыя.
Праца на падмостках прыносіла артысту задавальненне, але выпадковы званок з «Ленфільме» з запрашэннем да ўдзелу ў стужцы Аляксея Балабанава «Брат» змяніў прыярытэты. Мурзину прапанавалі ролю злачынца па мянушцы Круглы, якая апынулася яго дэбютам у вялікім кіно.
фільмы
Мурзин стаў вядомым артыстам дзякуючы карціне «Брат», але яго першыя досведы ў кіно адбыліся яшчэ ў статусе студэнта яраслаўскага тэатральнага інстытута. Малады чалавек зняўся ў карціне «за Канец» па кнізе Уладзіміра Тендрякова. За кінадэбют рушылі ўслед працы над эпізадычнымі і другараднымі ролямі ў стужках «Цела», «Бясконцасць», «Музыка кахання».
Зразумеўшы, што яго больш вабіць праца ў кінематографе, Сяргей сканцэнтраваўся на рэалізацыі ў гэтай сферы. Ён пачаў праходзіць пробы і ўдзельнічаць у кастынгах. Праца ў тэатры адышла для яго на другі план, і з таго часу артыст супрацоўнічае з прадзюсерскім цэнтрам «Арт-Піцер», што займаюцца камерцыйнымі пастаноўкамі.
Пасля ўдзелу ў здымках фільма «Брат» за Мурзиным замацавалася амплуа, папулярнае ў тыя гады. Яго запрашалі выступіць у вобразе алігарха, кілера або бандыта. Набіраюць папулярнасць серыялы сталі асноўнай крыніцай даходу для артыста і пляцоўкай для рэалізацыі. Ён зняўся ў шматсерыйных фільмах «Забойная сіла», «Бандыцкі Пецярбург», «Вуліцы разбітых ліхтароў», «Агент нацыянальнай бяспекі», «ментовско вайны».
Крымінальныя і дэтэктыўныя праекты далі акцёру магчымасць раскрыцца, і цяпер яго творчая біяграфія была моцна звязана са здымкамі. Увасабляючы на экране суровых і брутальных герояў, Мурзин папоўніў фільмаграфію працамі ў карцінах «Афганістан. Кропка незвароту »,« Наркатрафік »,« Левіяфан ».
Кінакрытыкі былі добразычлівыя да таленту і работ акцёра. Створаныя ім вобразы атрымлівалі высокую ацэнку, за што артысту уручалі прэстыжныя ўзнагароды. У 1994 годзе ён атрымаў прэмію фестывалю «Пад стрэхамі Санкт-Пецярбурга», а 1997-ы прынёс яму «Залатога Астапа». За ролю ў серыяле «Забойная сіла» мужчына атрымаў ТЭФІ. У 2015-м стаў уладальнікам «Залатога глобуса» за працу ў стужцы «Левіяфан».
Асабістае жыццё
Нягледзячы на тое, што Сяргей Мурзин імкнецца пакідаць падрабязнасці асабістага жыцця за кадрам, шырокая аўдыторыя ведае пра яго сямейных перыпетыях. Медыйнай асобы няпроста схавацца ад вачэй цікаўных, тым больш што акцёр заўсёды адрозніваўся падвышанай увагай з боку жанчын. Ён нават станавіўся удзельнікам праекту «На самой справе» і праходзіў дэтэктар хлусні, каб публічна разабрацца ў нескладаны адносінах з былой жонкай.Сяргей быў жанаты некалькі разоў. Першае шлюб адбылося пасля заканчэння школы. Яго каханую клікалі Таццяна. Дзяўчына належала творчым асяроддзі, хоць сама больш захаплялася дакладнымі навукамі. Пасля вяселля новаспечаная сям'я пасялілася ў сваякоў жонкі, але іх асабістае жыццё склалася няўдала. Стаўшы бацькамі сына Кірыла, маладыя людзі неўзабаве зразумелі, што не змогуць зрабіць адзін аднаго шчаслівымі.
У другі шлюб Сяргей ўступаў ўжо ў сталым узросце. Яго жонкай стала калега па эстрадным цэху Ксенія Хрысціч. Творчым асобам аказалася складана жыць разам. Нягледзячы на тое, што ў гэтым шлюбе ў акцёра з'явіліся сын Мацвей і дачка Любава, пара прыняла рашэнне аб разводзе. Цяпер паміж былымі мужам і жонкай нацягнутыя адносіны, якія адбіваюцца на магчымасці зносін бацькі з дзецьмі.
Трэцюю жонку Сяргея Мурзина клічуць Ганна. Яна апынулася больш ўспрымальнай да прафесіі мужа, чым папярэдніцы, і занялася арганізацыйнай бокам яго працы. Верагодна, таму шлюб апынуўся паспяховым. Муж і жонка выхоўваюць дачку і сына. Апавяданнямі аб сваім сямейным шчасце акцёр адкрыта дзеліцца ў інтэрв'ю СМІ.
Сяргей Мурзин зараз
Акцёр спрабуе сябе ў якасці педагога, кіруючы ўласнай майстэрні «М. С.М. ». Дзверы яго студыі адкрыты для ўсіх, хто марыць паспрабаваць сябе ў якасці артыста. Галоўным прынцыпам, за які ён выступае, з'яўляецца здольнасць працаваць на знос, без якой у творчай прафесіі не дамагчыся поспехаў. У майстэрні ёсць група на «Вконтакте», дзе публікуюцца фота з заняткаў і трэнінгаў.
У 2019-м Мурзин працягвае супрацоўніцтва з арганізацыяй «Арт-Піцер», выступаючы ў камерцыйных спектаклях на айчыннай сцэне і за мяжой. Асаблівымі навыкамі артыста з'яўляюцца эстрадныя таленты, развітыя яшчэ ў маладосці. Ён можа ўдзельнічаць у фаер-шоу, з'яўляецца факір і здольны выступаць у нумарах арыгінальнага жанру. Гэта дазваляе яму мець дачыненне да стварэння яркіх шоу і перформансаў. Хобі Мурзина - арганізацыя уяўленняў з выкарыстаннем адкрытага агню і халоднай зброі.
Рост Сяргея Мурзина - 182 см, а вага - 97 кг.
фільмаграфія
- 1990 - «Цела»
- 1997 - «Брат»
- 2000 - «Забойная сіла»
- 2003 - «Бедны, бедны Павел»
- 2006 - «Сонька Залатая Ручка»
- 2008 - «Даішнікі»
- 2010 - «Generation П»
- 2013 - «СашаТаня»
- 2014 - «Скліфасоўскага»