біяграфія
Eiffel 65 - гэта музычнае трыа, папулярнае ў 1990-х. Група складалася з саліста Джэфры Джэя, дыджэя Габрыэля Понтэ і клавішніка Маўрыцыа Лобины.Назва камандзе было прыдумана з дапамогай кампутарнай праграмы, выпадкова падбірае словы. Калектыў рэалізаваўся ў напрамку дэнс-поп, запомніўся публіцы унікальнымі электроннымі аранжыроўкамі і вакалам фронтмэна, які характарызавалі як «вокодерный».
Гісторыя стварэння і склад
У поўным складзе гурт сабралася ў Турыне, але гэтаму папярэднічала персанальнае фарміраванне маладых людзей як асоб і музыкаў. Джэфры Джэй нарадзіўся на Сіцыліі, але ў дзяцінстве разам з бацькамі пераехаў у ЗША. Маці і бацька хлопчыка займаліся музыкай, таму пра тое, як складзецца біяграфія сына, можна было не разважаць. Першы поспех, сустрэча з прадзюсарам і ўсведамленне перспектыў вымусілі юнака пакінуць каледж і прысвяціць сябе каханаму занятку.
Габрыэль Понтэ родам з Турына, дзе вядомы больш як дыджэй. Ён стаў аўтарам музыкі і тэкстаў для ільвінай долі песень калектыву. Габрыэль не марыў пра ўвагу публікі, яго хутчэй цікавілі музычныя эксперыменты, якім ён аддаваўся ў студыі.
Маўрыцыа Лобина нарадзіўся блізу Турына, з юнацтва гуляў на фартэпіяна і марыў пра ўласную групе. Яго цікавілі розныя напрамкі, а клавішныя, безумоўна, пакараліся маладому чалавеку ў любым выглядзе.
Аб'яднаўшыся, музыканты запісалі першую кампазіцыю «Вluе (Da Ba Dee)», якая стала зыходным пунктам у гісторыі стварэння групы Eiffel 65. Песня маментальна заваявала сусветныя чарты і лідзіравала ў хіт-парадах Вялікабрытаніі і Германіі.
музыка
Першы альбом каманды выйшаў у 1999 годзе. Кружэлка пад назвай «Еuropop» дакладна характарызавала кірунак у музыцы, прыхільнікамі якога былі ўдзельнікі Eiffel 65. На ёй быў сінгл «Моvе your Воdу», які меў на дыскатэках не меншы поспех, чым дэбютная кампазіцыя. Пазітыўнае настрой, якое неслі песні калектыву, які сумяшчае з прыемнай мелодыкай і кампіляцыяй музычных матываў адразу некалькіх жанраў.Улетку 2001-га музыкі выпусцілі сінгл «Lucky (In My Life)». Прыхільнікі з Еўропы і ЗША чакалі рэлізу, а якая выйшла пласцінка «Contact!» зрабіла фурор. Дыск ўключыў у сябе песню «80's Stars», запісаную сумесна з Франка Баттиато. У наступным годзе Eiffel 65 прэзентаваў новы аднайменны альбом.
На ім апынуліся толькі песні на італьянскай мове, што казала аб натхненні музыкаў, Навеяло роднай краінай. Танцавальныя рытмы саступілі месца лірыцы і рэгі. У якасці акампанементу ў некаторых песнях было абрана фартэпіяна, якое надае кампазіцый рамантычны флёр. Але ў альбоме былі і дынамічныя трэкі, уласцівыя творчасці каманды. Пласцінка разышлася накладам у 15 млн дыскаў.
Танцавальны трэк «Figli di Pitagora» стаў нашумелым хітом. Крытыкі ацанілі электронную складнік альбома, закрашаны доляй рамантызму. Eiffel 65 выпусціла англамоўную версію пласцінкі, а таксама некалькі рэміксаў. У іх увайшла кампазіцыя «Livin 'In My City». Яе каманда выканала на Алімпійскіх гульнях 2006 года. Музычны калектыў у гэты перыяд быў на вяршыні славы. Канцэрты збіралі мноства прыхільнікаў, рэгулярна выходзілі новыя кліпы, а дыскаграфія пастаянна папаўнялася свежымі альбомамі.
У 2005-м святло ўбачыў трэк пад назвай «Lost In Supermarket». Група смела эксперыментавала з музычнымі рэсурсамі, і 2-гадзіннае складанне было створана спецыяльна для выступу каманды на турынскім фестывалі «Free Traffic».
Здавалася, што існаванне каманды бясхмарна, а наперадзе цудоўныя перспектывы. Але менавіта ў гэты момант Габрыэль Понтэ вырашыў пакінуць праект. Для прыхільнікаў групы гэтая навіна стала шокам, бо дзякуючы дыджэю большасць твораў мелі унікальнае гучанне, а калектыў здабыў індывідуальнасць.
Рэальнасць апынулася такая, што Габрыэль часцяком не ўдзельнічаў у выступах трыо, а сканцэнтраваўся выключна на апрацоўцы музыкі ў студыі. Акрамя Eiffel 65, ён цікавіўся і ўласнай самарэалізацыяй, працуючы над сольнымі альбомамі і трэкамі.
У інтэрв'ю пасля ўдзельнікі каманды казалі, што іх партнёр меў іншыя планы на кар'еру, чым яны. Аддаліўшыся ад таварышаў і калегаў, Понтэ вырашыў займацца прадзюсаваннем ўласнага брэнда.
Застаўшыся дуэтам, Eiffel 65 выпусціла паспяховы альбом, але новае аб'яву пра змены ў жыцці калектыву аказалася лёсавызначальным. Музыкі рассталіся з лэйблам BlissCO, які займаўся іх пасоўваннем на працягу 17 гадоў. Прычыны спынення адносін да гэтага часу захоўваюцца ў таямніцы. У СМІ пастаянна фігуравалі здагадкі пра тое, як складзецца лёс выканаўцаў і ў якім кірунку яны рэалізуюць сябе. У 2006 годзе было абвешчана аб завяршэнні сцэнічнай дзейнасці Eiffel 65.
Eiffel 65 зараз
Пасля сыходу Габрыэль працаваў як дыджэй, а Джэфры і Маўрыцыа спрабавалі сілы ў якасці прадзюсараў. Іх падапечнымі сталі музыкі гурта Bloom 06.
Запатрабаваная ў публікі 1990-х кампазіцыя «Blue» была выкарыстана ў якасці саўндтрэка да кінокартіне «Жалезны чалавек - 3», што зноў нагадала аўдыторыі пра творчасць Eiffel 65. Фота дуэта даўно не з'яўляецца ў модных глянцавых часопісах, але музыкі перыядычна ўдзельнічаюць у фестывалях, прысвечаных 1990 годам.
У 2019 годзе пра папулярнай раней групе ўсё яшчэ памятаюць на радзіме, у Італіі. Дуэт выступае на мерапрыемствах фармату Discoradio Party, выконваючы хіты «Too much of heaven», «Panico» і «Silicon world».
Дыскаграфія
- 1999 - «Europop»
- 2001 года - «Contact!»
- 2003 - «Eiffel 65: Італьянская версія»
- 2006 - «Crash Test 01», выпушчаны ад імя ўсёй групы «Bloom 06"
- 2008 - «Crash Test 02»
кліпы
- «Вluе (Da Ba Dee)»
- «Move Your Body»
- «Lucky (In My Life)»
- «Voglia di dance all night»
- «Una Notte e Forse Mai Piu»
- «Living In A Bubble»