Ганна Карына - фота, біяграфія, асабістае жыццё, прычына смерці, фільмы

біяграфія

Французская актрыса дацкага паходжання Ганна Карына апынулася ў кінематографе не толькі дзякуючы прыроднаму таленту і артыстычнасці. Знешнасць жанчыны прыцягвала многіх мужчын, а таму і ад прапаноў рэжысёраў у яе не было адбою. Яна адыграла не адну галоўную ролю, але больш за ўсё ў вобразы галоўных гераінь пераўвасаблялася ў карцінах класіка «новай хвалі» - рэжысёра Жан-Люка Гадара.

Дзяцінства і юнацтва

Біяграфія Ганны пачалася восенню 1940 гады ў дацкім горадзе Сольбьерге. Яе дзяцінства нельга назваць шчаслівым: калі яна была яшчэ маленькай, бацькі развяліся, выхаваннем дзяўчынкі да 8 гадоў займалася бабуля, пасля чаго маці забрала яе да сябе. З ранняга дзяцінства яна выяўляла сябе творча, любіла спяваць, танцаваць і быць у цэнтры ўвагі.

Embed from Getty Images

У 14 гадоў Карына ўладкавалася ў кабарэ як спявачка, ужо тады на яе сталі звяртаць увагу рэжысёры, запрашалі дзяўчыну ў камерцыйныя радыёпраграмы і на здымкі ў кароткаметражных фільмах. Затым яна стала працаваць манекеншчыцай, і як толькі Ганне споўнілася 18, пераехала ў Парыж, каб працягнуць мадэльную кар'еру. Яна завяла шмат важных знаёмстваў, якія ў далейшым дапамаглі ў кар'еры.

фільмы

Першы час пасля пераезду ў Францыю Карына працавала як мадэль, часам здымалася ў рэкламных роліках. У 1960 годзе яе працу заўважыў рэжысёр Жан-Люк Годар і запрасіў здымацца ў фільме «Маленькі салдат» у ролі Веранікі Дрэер. А ўжо праз год яна гуляла Анжэлу ў яго ж карціне «Жанчына ёсць жанчына».Embed from Getty Images

Яе партнёрамі па здымачнай пляцоўцы тады былі Жан-Поль Бельмандо і Жан-Клод Брыяна. Пасля выхаду кінастужкі ў пракат і прадстаўлення на Берлінскім кінафестывалі яна атрымала прэмію «Срэбны мядзведзь».

У інтэрв'ю акторка распавядала, што пры нараджэнні ёй далі імя Ханна Карын Бларке Баер, але па радзе П'ера Кардэна і Кока Шанэль яна вырашыла ўзяць псеўданім Ганна Карына, пад якім яе цяпер ведае ўвесь свет.

Акрамя Жан-Люка Гадара, Карына працавала і з іншымі рэжысёрамі, у іх спісе былі Жак Барат ( «Дражэ з перцам»), Валерый Дзурлини ( «Салдацкія дзеўкі»), Лукіно Вісконці ( «Старонні») і іншыя. Да 1980 года яе фільмаграфія папоўнілася карцінамі «Чараўнік», «Смех у цемры», «Хлеб і шакалад», «Рэгіна».

Будучы асобай рознабаковай, Ганна працавала не толькі актрысай. У 1973 годзе яна паспрабавала сябе ў рэжысуры і паставіла фільм «Жыць разам», зрэшты, ён не атрымаў адабрэння гледачоў і крытыкаў. У тым жа годзе яна напісала свой першы раман, у далейшым у яе бібліяграфіі было яшчэ 3 кнігі. На гэтым артыстка таксама вырашыла не спыняцца і праявіла сябе як спявачка, запісаўшы сумесны альбом з паэтам, аўтарам і выканаўцам песень Сержам Генсбуром.

Апошнія ролі ў кіно Карына выканала ў пачатку 2000-х гадоў. Гэта былі дэтэктыўны трылер Джонатана Демми «Праўда аб Чарлі» і камедыя пра жыццё 10-гадовага хлопчыка «Я, Цэзар».

Асабістае жыццё

Гісторыя кахання Ганны Карына абмяркоўвалася шмат гадоў. Яе асабістае жыццё было доўга звязаная з франка-швейцарскім кінарэжысёрам Жан-Люкам Годар. Ён шукаў акторку для свайго фільма «Маленькі салдат», а ўбачыўшы працы датчанкі, зразумеў, што гэта месца павінна заняць менавіта яна. Амаль адразу Ганна і Жан-Люк закахаліся адзін у аднаго, у далейшым яна знялася яшчэ ў 6 кінастужках рэжысёра, дзякуючы якім атрымала шырокую папулярнасць.

Embed from Getty Images

У 1961 году Годар стаў мужам Ганны і суправаджаў яе як партнёр наступныя 6 гадоў, а ў 1967-м пара распалася. Праз пару гадоў Жан-Люк ажаніўся на Ан-Мары Мьевиль, а Карына праз год стала жонкай акцёра П'ера Фабры, але пабудаваць з ім сям'ю жанчыне не ўдалося. Пасля яна яшчэ двойчы выходзіла замуж - за Даніэля Дюваля і Дэніса Бэры, абодва былі артыстамі. Звестак аб дзецях актрысы ў Сеткі няма.

Embed from Getty Images

У маладосці Карына аб'ездзіла шмат краін, ды і ў старасці жанчына таксама любіла падарожнічаць. Акрамя роднай дацкага мовы, свабодна валодала французскай, італьянскай, шведскім і ангельскай. Варта адзначыць, што ў жыцці яна была сарамлівы і адмаўлялася здымацца ў фільмах з адкрытымі сцэнамі, хоць яе фота ў купальніку не раз з'яўляліся на старонках модных часопісаў.

смерць

Узімку 2019 года прыхільнікам Карына стала вядомая трагічная навіна - актрыса памерла 14 снежня ў парыжскай бальніцы.

Прычынай смерці стала анкалагічнае захворванне, з якім жанчына змагалася ў апошні час.

фільмаграфія

• 1960 - «Маленькі салдат»
• 1963 - «Дражэ з перцам»
• 1965 - «Вар'яцкі П'еро»
• 1967 - «Старонні»
• 1971 - «Спатканні ў Брэ»
• 1976 - «Омлет»
• 1982 - «Рэгіна»
• 1984 - «Авэ Марыя»
• 1988 г. - «Філасофскі камень»
• 1995 - «Верх, ніз, далікатна»
• 2002 - «Праўда аб Чарлі»
• 2003 - «Я, Цэзар»