Анка-пулеметчица (персанаж) - гісторыя, прататып, Пецька, "Чапаеў"

Anonim

Гісторыя персанажа

Анка-пулеметчица - выдуманая гераіня легендарнага фільма «Чапаеў», знятага братамі Георгіем і Сяргея Васільева па матывах аднайменнага рамана пісьменніка Дзмітрыя Фурманава ў 1934 годзе. У абліччы смелай, валявой жанчыны-чырвонаармейца арганічна спляліся тыповыя рысы рускай жанчыны, якая змагаецца за свабоду роднай краіны. Ролю анкі на экране ўвасобіла акторка Варвара Мяснікова.

Гісторыя стварэння персанажа

У аснову фільма лёг сцэнар, створаны жонкай Фурманава, Ганнай. Рэжысёры карціны перапрацавалі тэкст і выпусцілі на экраны першы варыянт гістарычнай карціны, якая апавядае аб камандзіры Чырвонай Арміі. Галоўным цэнзарам фільма выступіў Іосіф Сталін, які ўнёс карэктывы - прапанаваў дадаць да галоўных мужчынскім персанажам, Чапаеву, Фурманава, Пецьку, і жаночы вобраз, а таксама правесці «рамантычную» лінію.

Васільевы перапрацавалі сцэнар, улічваючы ўказанні правадыра, і ў хуткім часе публіка ўбачыла на экранах класічную версію «Чапаева». Уведзеная ў фільм Анка-пулеметчица хутка здабыла народную любоў. Сёння дакладна невядома, хто стаў прататыпам гэтай гераіні карціны. Сярод іншых існуе праўдападобная гісторыя пра тое, што пры стварэнні жаночага вобраза ў стужцы браты Васільевы натхніліся біяграфіяй санітаркі Марыі Паповай.

У працэсе пераробкі сцэнара Георгій і Сяргей пазнаёміліся з газетнай публікацыяй, якая апавядае пра подзвіг Марыі Андрэеўны. Падчас аднаго з баёў, якія развярнуліся ў эпоху Грамадзянскай вайны, санітарка накіравалася да параненага кулямётчыку. Не жадаючы саступаць ворагу, салдат загадаў дзяўчыне страляць з кулямёта «Максім», дапамагаючы Марыі здаровай рукой. Санітарка націскала на гашэтку, паранены кіраваў ствалом.

Акрамя таго, у вобраз анкі былі ўключаныя рысы удзельніц ваенных дзеянняў 25-й Чапаеўскага дывізіі. Стваральнікі фільма праводзілі з ваярамі жанчынамі інтэрв'ю, адбіраючы яркія і цікавыя гісторыі з палёў бітваў. Імя гераіня карціны атрымала ад жонкі пісьменніка, Ганны Никитичны (у дзявоцтве Ганны Сцяшэнка). Гэтая жанчына, гэтак жа як і Папова, падчас Першай сусветнай вайны стала сястрой міласэрнасці. Менавіта на фронце Ганна пазнаёмілася з першым мужам, Дзмітрыем Фурманавым.

Сын жонкі пісьменніка ад другога шлюбу сцвярджаў, што вобраз анкі - зборны, які не мае нейкага канкрэтнага прататыпа. Тым не менш пасля выхаду фільма Марыя Папова была названая ў савецкіх газетах «сапраўднай» Анкой, з якой пісаўся вобраз.

Лёс анкі-пулеметчицы

Дзеянні фільма разгортваюцца ў 1919 годзе на Ўрале. Васіль Іванавіч Чапаеў, камандзір 25-й дывізіі разам з ваеннымі прарывае тыл белагвардзейцаў. Пасля бою варта зацішша, салдаты адпачываюць, а сам камандуючы прадумвае план далейшых дзеянняў. У гэты час у дывізію прыбывае малады камісар Дзмітрый Фурманаў. Паміж камандзірам і новым зампалітам нараджаецца сур'ёзны канфлікт. Аднак па ходзе развіцця сюжэту абодва разумеюць, што служаць адной справе, пранікаюцца павагай адзін да аднаго.

На фоне ваенных дзеянняў у кіно развіваецца і любоўная лінія паміж ардынарцам Чапаева Пецькам і прыбыла ў дывізію разам з падмацаваньнем юнай Анкой. Дзяўчына да выезду на фронт была работніцай Іванава-Узнясенскай ткацкай фабрыкі. Цяпер жа разам з іншымі Ткачоў гераіня адпраўляецца змагацца з белагвардзейцамі. Пецьку прызначаюць навучыць дзяўчыну прыладзе кулямёта.

З усёй маладзецкай удаласцю ардынарац вырашае прыўдарыць за прыгажуняй. Распавядаючы пра дэталі кулямёта, юнак раз-пораз спрабуе прыабняў Анку. Але ткачыха аказваецца не з баязлівых, кажучы пра тое, што ўсе салдаты «з бабамі малайцы». Уменне пастаяць за сябе захапляе ў дзяўчыне байца. Пецька абяцае прывесці ў дывізію жывога «мовы».

Якое зарадзілася паміж маладымі людзьмі пачуццё расце, дапамагаючы спраўляцца з ваеннымі буднямі. Яркім у фільме становіцца момант, калі Анка аказваецца побач з кулямётам падчас наступу атрада каппелевцев. Напарнік дзяўчыны, смяротна паранены, загадвае ёй трымацца да апошняга. Пулеметчица пачынае адстрэльвацца ад ворага да апошняга патрона. І калі надзея на выратаванне бурыцца, з'яўляецца конніца Чапаева.

У гэтым эпізодзе раскрываецца смеласць гераіні, уменне правільна паводзіць сябе ў складаны драматычны момант. Падчас апошняга бою, калі сілы атрада застаюцца на зыходзе, камандзір адсылае закаханых Анку і Пецьку ў размяшчэнне галоўных сіл дывізіі. Дзяўчына выконвае даручэнне, ардынарац жа застаецца з Чапаевым і неўзабаве гіне.

Анка-пулеметчица ў фільмах і кнігах

Вобраз анкі-пулеметчицы атрымаў папулярнасць у масавай культуры. Гераіня з'яўляецца на старонках кнігі Віктара Пялевіна «Чапаеў і Пустэча» 1996 года. Па сюжэце творы дзяўчына з'яўляецца пляменніцай Васіля Іванавіча і нявестай Пецькі. Акрамя таго, героі фільма сталі персанажамі народных анекдотаў.

У 90-х гадах эстрадная расійская спявачка Наталля Ступишина выступала пад творчым псеўданімам «Анка». Сцэнічны вобраз выканаўцы быў запазычаны ў гераіні фільма «Чапаеў», а ў рэпертуар увайшлі песні, звязаныя з тэмай Грамадзянскай вайны.

фільмаграфія

  • 1934 - «Чапаеў»

бібліяграфія

  • 1996 г. - «Чапаеў і пустэча»

Чытаць далей