Karaktergeskiedenis
Selfs in 'n volwassene het die verhaal om die lelike eendjie in die majestueuse en trotse voël te draai, deur Hans Christian Andersen vertel, veroorsaak trane. Die avonture van die ongelukkige kuiken, gespel deur die hele wêreld, het die skrywer sinvol en piercingly beskryf. Die hoofheld was gelukkig. In teenstelling met baie karakters van die Deense sprokie, sy sprokie - met 'n gelukkige einde.Geskiedenis van die skepping
In die werke van 'n wonderlike karakter het die Deense skrywer die onooglike prosa van die lewe beskryf. "Ugly Duckling" het nie uitsondering nie, maar die sprokie word as outobiografies beskou. Hans Christian Andersen het nie in eksterne skoonheid verskil nie, tydgenote het sy ledig as belaglik en snaaks geassesseer:
"Sy figuur het altyd iets vreemds in homself gehad, iets ongemaklik, onstabiel, onbewustelik 'n glimlag veroorsaak. Sy hande en bene was onproportioneel lank en dun, die borsels van die hande is wyd en plat, en die voete van die bene van sulke groot groottes wat hy waarskynlik nooit gebeur het nie, het iemand sy Kalosh vervang. Sy neus was ook buite verhouding en op een of ander manier wat veral uitgereik is. "Maar nie net die voorkoms het die onderwerp van bespotting geword nie. Die toekomstige skrywer van die "Little Mermaid", "Thumbling" en "Snow Queen" moes baie vernederings in sy lewe ervaar, sowel as sy voëlkarakter. Andersen het op skool vir die armes gestudeer, waar hy deur 'n dwaas geroep is en in Gloriese lot geprofeteer het. En aan die Universiteit was hy onderworpe aan gesofistikeerde bullebakkery van die rektor.
Rodnit met 'n nare Utennnox-skrywer nog 'n oomblik. Die kuiken, sonder om met die aanval te bedank, het op 'n eensame reis deur die lig gegaan, waartydens hy honger en Merz was, maar het nie die droom van 'n pragtige toekoms verander nie. Die siel van 'n nie-chaintende voël het na die majestueuse trotse swane gestrek.
So Andersen - op 14-jarige ouderdom was sonder familie en kennisse in Kopenhagen, die hoofstad van Denemarke om die doel en dinge te bereik aan die glorieryke kohort van kunstenaars, digters en kunstenaars. Die skrywer, en sy sprokie-held het egter daarin geslaag om te kry wat hulle so lank vir die pad gehad het.
Die prototipe van die ou vrou wat in die maatskappy met RTT en Hoender gewoon het, het 'n gesin geword wat gelukkig was om te aanvaar. Slegs een nadeel het die jong skrywer verwar - in die huis is hy voortdurend geleer om te lewe, die regte manier opdrag gegee, hul gedragsreëls gedikteer. Hierdie funksie word na die boek oorgedra.
Die sprokie is in 1843 gepubliseer. Rektor Simon Meisling, wat een keer oor die toekomstige sprokie gemaal het, het die pos van koninklike sensuur geneem, en weer het die vyande gekruis. Die onderwyser was steeds genadeloos vir die vorige student en het die werk van 'n verregaande ding genoem.
Uit sy woorde was die "lelike eendjie" Paskville in hul vaderland, waar die voëlhof is Denemarke, en sy bose inwoners is almal Danes. Maisling het gedreig om die publikasie van 'n sprokie in die joernaal te voorkom, maar die beloftes was nie bestem om uit te kom nie. Die werk het verlief geraak op die Deense lesers, en dan die boeke van die hele wêreld. Dit is bereik en na Rusland - Anna Ganzen het 'n sprokie na Russies vertaal.
Beeld en plot
Somer sonnige dag onder 'n leë klomp in die binnehof van die ou Manor Mama-Duck het opgevaar. Net een, die grootste jong eiers kon nie gebore word nie. En uiteindelik was die eier geswel, en 'n ongewone grys kuiken is gebore. Ek het nie van my ma gehou nie. Later blyk dit dat die "freak" ook nie kan swem nie. Die vereniging van diere wat in die binnehof bewoon is, het die eendjie streng veroordeel om haar familie te ontbind, en die inheemse broers en susters tydens die spel iets en wat veroorsaak het, verneder, belaglik.
Jong Burdo het besluit om van sy inheemse werf te hardloop. Een of ander manier het deur die heining geslaag en in 'n onbekende rigting gegaan. Op die pad het hy wilde eende ontmoet, wat ook die onooglike spesies van eendjies aarsel het. Die held het nie die jaghond aangeraak nie - so was hy lelik. Eendag het die eendjie pragtige swane gesien, die grootste swaai op die meer, en het selfs hul huil geantwoord, maar dit het nie eens besluit om nader te swem nie, omdat hierdie voëls verwerp is.
Die komende winterreisiger moes in honger en die koue in die meerbome stoor, en met die aankoms van die lente het hy weer swane gesien en vrees seergemaak, vir hulle geswem. Om te verras, het die voëls nie die gas gepraat nie, integendeel, hulle het sy snawels en nekke gestroop. In die spieël van die water het die nare eendjie skielik sy refleksie gesien - hy het dieselfde aantreklike swaan op hom gekyk.
Die ongewone van die werk lê in die feit dat die skrywer dit met elemente van die sielkunde toegerus het. Die lot van die karakter word deur sy geestestoestand getoon: die mosse van die monoloë word belê in die mond van die mos, waarin hy die oorsaak van sodanige afkeer vir homself probeer vind. Die kuiken is hartseer, dan moeg, dan oorvloedig met vreugde, om sy transformasie te vind. Sensuele verhaal maak kommerwekkend met die held.
Deur die eienskappe van die helde in die sprokie, weier Andersen die hoofafwyking van die samelewing - die onvermoë om 'n ander te neem met al sy tekortkominge. Die moraliteit bevat die pad wat deur eendjie gereis word: Slegs met die vernedering ervaar en nie met gemoedsrus en liefde verwar nie, kan jy werklik in geluk verheug wees. Die skrywer het 'n sprokie wyse gedink:
"Moenie die moeilikheid in 'n aandete wees as jy uit die swaan eiers uitgekom het nie!"Afskerming
In die teater het die Deense sprokie die sagte van Walt Disney ingeskryf. In 1931 is 'n swart en wit spotprent met dieselfde naam by die ateljee van die bekende Amerikaner verwyder. Die volgende Disney foto gebaseer op die werk van die ongelukkige eendjie het agt jaar later uitgekom, maar reeds in kleur.
Sowjet-cinematographers het ook nie die "lelike eendjie" omseil nie. Direkteur Vladimir Degtyarev in 1956 het die kyker 'n ongelooflike pragtige, 'n blink film, wat die goudversameling van die Russiese spotprent betree het, gegee. Pernasie van die stemming van Yulia Yulia se aktrise. Die karakters is ook uitgespreek deur Georgy Millyar en Georgy Vicin, en Nikolay Litvinov het as 'n verteller gepraat. Briljante samestelling en briljante werk - dit is nie verbasend dat die spotprent na die première deur 'n diploma van die Britse Filmfees opgemerk is nie.
Nog 'n spotprent is 'n geskenk aan volwasse gehoor van Harry Bardin. Die skrywer se interpretasie van "Zadkogo Duckling" Madre Cinema het in 2010 aangebied, wat slegs die episode leen om die eendjie in die Swan te draai en die werk van die "Spreuke oor xenofobie" te noem. Aan die einde van die band sal die hoofkarakter op sy oortreders wraak neem. Svetlana Stephenko, Armen Dzhigarkhanyan, Julia Rutberg en ander akteurs het op die stemwerk gewerk. Die stemme van die binnehofklank wat deur die "Turks" uitgevoer word. Die film is versier met musiek Peter Tchaikovsky.
Cartoon Harry Bardinea het in Opal op televisie geval - "Channel One" en "Rusland" het geweier om te wys. Maar die belangrikste mislukking het gewag vir die skrywer in teaters: Die film het in die helfte leë sale geloop. Intussen het die "Arbeid" -koerant die spotprent "gebeurtenis van die jaar genoem."
'N Interpretasie van die werk van Andersen word beskou as die film "Amazing Story, soortgelyk aan 'n sprokie", wat in 1966 deur Borisvallei geskep is. Gebeurtenisse ontvou gedurende die jare van verfilming Foto's: Die seun het 'n swaan-eier gevind en dit in 'n hoenderhok gegooi. Vir 'n monster het die skrywers 'n Deense sprokie geneem, maar dit was duidelik geblokkeer. Oleg Jacova, Valentina McLashin, Tatiana Antipina is uitgenooi na die hoofrolle.
Interessante feite
Die musikale sprokie "Zadky duckling" vir stem en klavier aan die begin van die 20ste eeu het die komponis Sergey Prokofiev. Die musiek van die genie Virtuoso was later die oop operateur vir sopraan.
Lelike eendjie is lank reeds 'n none naam. In hierdie sin hou dit daarvan om direkteure te gebruik. So, in 2015 het die Japannese skerms dieselfde naam gekom, bestaande uit verskeie siklusse. En in Rusland het aanhangers van die TV-programme die vier-sterr-film-foad Shabanova "Lelike Duckling" geniet met Evgenia Lozoa, Catherine Vulichenko en Maria Gorban in hoë rolle.
Kwotasies
"Die arme eendjie het net nie geweet wat om te doen nie, waarheen om te gaan. En dit was nodig dat hy so lelik verkrummel het dat die hele voël oor hom lag. "" Ek wens jou goed, daarom sal ek jou skel - erken altyd ware vriende! "" Nou was hy bly dat hy soveel hartseer gely het. En probleme, - hy kan sy geluk beter waardeer en sy heerlikheid omring. "" - Jy verstaan my nie, "het eendjie gesê.- As ons nie verstaan nie, so wie sal jou verstaan? Jy, wat wil jy slimmer wees as die kat en die gasvrou, om my nie te praat nie? '' En die ou swane het 'n kop voor hom gebuig. '' Hy was te gelukkig, maar het nie regtig ingegee nie - 'N Goeie hart weet trots. "